ή πώς ένας τζίτζικας φέρνει την άνοιξη...Η ωραία μέρα από το πρωί φαίνεται, δε λένε; Ε, λοιπόν σήμερα ξημέρωσε μετά από καιρό ένα υπέροχο, διαυγές, ανοιξιάτικο πρωινό χωρίς βροχές και καταιγίδες, χωρίς σκόνη από την Αφρική. Τώρα βέβαια που το σκεφτόμαστε ίσως κάτι να μας έφερε τελικά από την Αφρική... Στο Βιβλιοδρόμιο έχουμε δηλώσει εδώ και χρόνια την αδυναμία μας στους παρεξηγημένους τζίτζικες. Ωστόσο τον Παβ τον ερωτευτήκαμε από την πρώτη σελίδα. Μας κέρδισε με το χιούμορ του, την αμεσότητά του, τις ενδιαφέρουσες λέξεις που μας έμαθε, τη διαφορετική εικονογράφησή του και το μυστήριο που κρυβόταν πίσω από το χρυσό σπυρί που έψαχνε. Ίσως και γιατί όλοι νιώθουμε λίγο σαν τον Παβ, αν όχι όλες τις ώρες σίγουρα κάποιες στιγμές. Ο Φώτης Δούσος που τον εμπνεύστηκε και η Μαριάννα Ψύχαλου από τις εκδόσεις "Μικρή Σελήνη" ανέλαβαν την αποστολή να μας φέρουν τον Παβ στη Βιβλιοθήκη. Και να που ήρθε η μέρα!  Οι Βιβλιοφάγοι της Στ' μας ήρθαν καλά διαβασμένοι. Ο κύριος Κώστας και η κυρία Πηγή τους είχαν συστήσει τον Παβ αλλά και τον Παβαρότι, τις μύγες τσε τσε αλλά και τον Τσε Γκεβάρα, τα σαρκοφάγα λουλούδια και τον γερόλυκο Λυκάωνα, τις ταξιδιάρες χήνες αλλά και τα τυφλά μυρμήγκια. Μάλιστα φήμες λένε πως εκείνοι το ευχαριστήθηκαν περισσότερο κι από τα παιδιά... Και στο Βιβλιοδρόμιο, ως γνωστόν, έχουμε αδυναμία στα βιβλία εκείνα που μπορούν να διαβάσουν με την ίδια άνεση οι γονείς στα παιδιά αλλά και τα παιδιά στους γονείς τους. Αφού θυμηθήκαμε τις περιπέτειες του Παβ η κυρία Πηγή ανέλαβε το ρόλο του πρωταγωνιστή της ιστορίας. Κινούνταν ανάμεσά μας ενώ εμείς, μοιρασμένοι σε παρέες, μιλούσαμε για εκείνον άλλοι με κάποια συμπάθεια κι άλλοι με περιφρόνηση ή απορία. Έπειτα αναρωτηθήκαμε πώς άραγε να βλέπει ο ίδιος ο Παβ τον εαυτό του και πώς επηρεάζει την αυτοεκτίμησή του η γνώμη των άλλων. Ο Παβ τα κατάφερε. Κόντρα σ' όλα τα προγνωστικά πάλεψε κι έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Βρήκε όχι μόνο εκείνα που αναζητούσε αλλά κι άλλα τόσα. Πόσο άλλαξε η επιτυχία του τη γνώμη που είχε για τον εαυτό του αλλά και τη γνώμη των άλλων γι' αυτόν; Τι θα γινόταν αν τα παρατούσε;  Στη συνέχεια αναλάβαμε, χωρισμένοι σε τρεις ομάδες, από μια μυστική αποστολή: να παρουσιάσουμε μια σκηνή από το βιβλίο χρησιμοποιώντας μόνο το σώμα μας, χωρίς λόγια. Κι ύστερα γράψαμε σε ενα χαρτάκι τι είναι το χρυσό σπυρί. Ήταν πολύ όμορφο που διαπιστώσαμε πως για τον καθένα από μας ήταν κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Άλλωστε το χρυσό σπυρί καταλήξαμε πως ήταν ένας μύθος αλλά και δεν ήταν... Ο καθένας πάντως ψάχνει το δικό του κι όσο δύσκολο κι αν είναι να το βρει κανείς τόσο δύσκολο είναι να το κάνει δικό του...γιατί το χρυσό σπυρί είναι από τα λίγα, μα πολύτιμα, που δεν αγοράζονται. Στο τέλος μιλήσαμε με τον συγγραφέα, του είπαμε τις σκέψεις μας, τον ρώτήσαμε όσα θα θέλαμε να μάθουμε για τον ίδιο, για τον Παβ και για το ταξίδι της συγγραφής. Ήταν μια πολύ όμορφη, γεμάτη μέρα! Είμαστε σίγουροι πως δε θα χαθούμε, Φώτη Δούσο! Σ΄ευχαριστούμε πολύ!
0 Comments
 Πριν διαβάσουμε το βιβλίο της Εύης Τσιτιρίδου και τη Αιμιλίας Κονταίου από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο "Ένα γράμμα για τον Αρχηγό", διαβάσαμε όπως πάντα τον τίτλο και το εξώφυλλο. Ποιος είναι ο Αρχηγός; Ποιος τον έχρισε ως τέτοιον; Πώς χρησιμοποιεί τη δύναμή του; 'Εχει τα προσόντα που οφείλει να έχει ένας αρχηγός και ποια είναι αυτά; Ποιος του γράφει γράμμα και γιατί; Αφού γεμίσαμε το μυαλό μας με ένα σωρό ερωτήσεις, αρχίσαμε το διάβασμα για να ξετυλίξουμε το νήμα που θα μας οδηγούσε στις απαντήσεις. Στο σημείο που η δασκάλα του βιβλίου πρέπει να πάρει μια σημαντική απόφαση, η δασκάλα μας έκλεισε το βιβλίο και ζήτησε τη γνώμη μας. Ποια απόφαση πιστεύαμε πως θα έπαιρνε και γιατί; Καθώς η αφήγηση συνεχιζόταν και κορυφωνόταν ήρθε η στογμή να κάνουμε κι εμείς τη δική μας βουτιά μέσα στο βιβλίο. Με την τεχνική των παγωμένων εικόνων εστιάσαμε σε σκηνές του βιβλίου και σκεφτήκαμε "Τι θα γινόταν αν..." Τα παιδιά που πρωταγωνιστούσαν στις σκηνές "πάγωναν" στη στάση μια στιγμή πριν.... Οι υπόλοιποι, οι παρατηρητές σκεφτόμαστε και προτείναμε λύσεις ώστε να συνεχιστεί η σκηνή με διαφορετικούς τρόπους. Στο τέλος διαλέγαμε εκείνη που θεωρούσαμε πιο αποτελεσματική και πιο σωστή για όλους κατά τη γνώμη μας. Αλήθεια ποιος είναι ο δικός μας Σούπερ Ήρωας; Ποιος είναι ο δικός σας;   Στο τέλος γράψαμε τα δικά μας γράμματα... στην Αρχηγό Εύη Τσιτιρίδου που μέσα από το βιβλίο της μας βοήθησε να σκεφτούμε, να κρίνουμε, να κατανοήσουμε και να αποφασίσουμε εμείς για τους εαυτούς μας.  Κάθε χρόνο ο Φλεβάρης μπαίνει δυνατά! Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην το γιορτάσουμε! Από χθες πυρετώδεις ήταν οι ετοιμασίες ώστε να είναι τα πάντα έτοιμα στην ώρα τους! Για προθέρμανση διαβάσαμε στα ζωάκια της Βιβλιοθήκης. Οι Βιβλιοφάγοι της Δ' Τάξης είχαν ετοιμάσει μια "δυνατή" έκπληξη για τους Βιβλιοφάγους της Β' Τάξης! Τη δεύτερη ώρα τους φώναξαν στην τάξη τους. Κάθε μαθητής και μαθήτρια της Δ' Τάξης πήρε από το χέρι ένα μικρότερο παιδί και του διάβασε το βιβλίο που είχε προετοιμάσει! Πρώτα όμως μας αφιέρωσαν ένα πολύ όμορφο τραγούδι του Λουδοβίκου των Ανωγείων. Πατήστε το κουμπί για να το ακούσετε. Στο δεύτερο διάλειμμα, που το μεγαλώσαμε λιγάκι, οι Βιβλιοθηκάριοι είχαν ετοιμάσει για όλα τα παιδιά φοβερά σκηνικά ανάγνωσης! Οι ομάδες φέτος ήταν ακόμη πιο δημιουργικές και εμπνευσμένες. Είδαμε το βιβλίο να συνοδεύεται από το ανάλογο παζλ, κόλλες ζωγραφικής κόμη και κουκολοθέατρο και μια ολόκληρη θεατρική σκηνή! Υποδεχτήκαμε τον Φεβρουάριο με τον πιο όμορφο τρόπο! Και του χρόνου! |
Βιβλιοχρονιά 2018-2019Μια νέα χρονιά ξεκινά και μας υπόσχεται πολλά! Επίσημα πια μέλος του Δικτύου Σχολικών Βιβλιοθηκών, ενός δικτύου που χρόνια πριν αποτελούσε το όνειρο της Νεράιδας της Βιβλιοθήκης και του βιβλιοφάγου δράκου. Με παλιά και νέα μέλη στην ομάδα μας ελπίζουμε πως η χρονιά μας θα είναι γεμάτη υπέροχες βιβλιοπεριπέτειες. Μαζί με την Νεράιδα και το δρακάκι φέτος θα είναι η γοργόνα Κοργιαλλένια, η κυρία Ελευθερία Καλούδη (Υπεύθυνη της Βιβλιοθήκης), η κυρία Ειρήνη Τσάιμα, η κυρία Ελένη Μπαλταδάκη και ο κύριος Κώστας Χαλκιαδάκης. Archives
June 2019
Categories |
RSS Feed
