|
Την ιδέα μας την έδωσε η κυρία Αναστασία, πριν μια εβδομάδα, όταν μας μίλησε για μια φάλαινα που βρέθηκε νεκρή στις ιταλικές ακτές με 22 κιλά πλαστικών στο στομάχι της. Ψάξαμε στη Βιβλιοθήκη μας και βρήκαμε βιβλία για τις φάλαινες. Κάπως έτσι ξεκίνησε σχέση μας με τον Μόμπυ Ντικ.
O "Μόμπυ Ντικ" είναι ένα από τα κορυφαία έργα της αμερικανικής λογοτεχνίας. Γράφτηκε από τον Χέρμαν Μέλβιλ το 1851 σε μια ταραγμένη περίοδο της ιστορίας της Αμερικής, λίγο πριν τον εμφύλιο, αλλά πολύ δημιουργική όσον αφορά τα γράμματα. Δεν είναι τυχαίο ότι έναν χρόνο μετά κυκλοφόρησε το βιβλίο της Χάριετ Μπήτσερ Στόου "Η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά" ένα ακόμη εμβληματικό έργο της αμερικανικής λογοτεχνίας. Πατώντας στην εικόνα θα δείτε περισσότερες πληροφορίες.
Στα πρώτα κεφάλαια γνωρίσαμε τους ήρωες, τον Ισμαήλ, τον Κουίκουεγκ και τον κάπτεν Έιχαμπ. Δεν είχαμε δει ακόμη τη φάλαινα και όλοι ήμαστε με το μέρος του καπετάνιου που εξαιτίας του κήτους έχασε το πόδι του. Σιγά σιγά όμως αρχίσαμε να αλλάζουμε γνώμη, Κάποιοι συμφώνησαν με τον λοστρόμο που είπε πως δε φταίει η φάλαινα που του επιτέθηκε. Τι φταίει το ζώο που αμύνεται όταν του επιτίθενται;
Προσπαθήσαμε να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του Μόμπυ Ντικ. Τι θα κάναμε αν κάποιος μας χτυπούσε με καμάκια και προσπαθούσε να μας δέσει με σκοινιά; Όλοι είπαμε πως θα χτυπιόμαστε, θα σπρώχναμε, θα κλωτσούσαμε, θα κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να ελευθερωθούμε από τα δεσμά μας και τον διώκτη μας. Κάποιοι είπαν πως μόλις ελευθερώνονταν θα γύριζαν πίσω και θα προσπαθούσαν να εκδικηθούν αυτόν που τους έβλαψε. Στη συνέχεια κάναμε ερωτήσεις για να ξεκινήσουμε την έρευνά μας. Τι θέλουμε να μάθουμε για τις φάλαινες; 
Ψάξαμε στο λεξικό την οικογένεια λέξεων της φάλαινας. Κι από το λεξικό φτιάξαμε το δικό μας εικονολεξικό της οικογένειας.
Πήραμε αρκετές πληροφορίες από τα ντοκιμαντέρ και τις συζητήσαμε.
Κλείσαμε τα μάτια και φανταστήκαμε πως ήμαστε στο βυθό του ωκεανού. Ακούσαμε τους ήχους των φαλαινών και κολυπήσαμε μαζί τους. Διαλέξαμε αν θέλαμε να είμαστε μικρές ή ενήλικες φάλαινες, αν ήμαστε μόνοι ή με τους δικούς μας.
Αφού πατήσετε το κουμπί κλείστε τα μάτια κι ακολουθήστε μας σ' ένα ταξίδι στα βαθιά.
Ύστερα ανοίξαμε τα μάτια αλλά συνεχίσαμε να κολυμπάμε στο βυθό και να ακούμε μουσική για να μη χάσουμε αυτή την ωραία αίσθηση της χαλάρωσης. Γράψαμε σε ένα χαρτάκι ποιοι είμαστε, τι κάνουμε και τι νιώθουμε.
Είδαμε το trailer της ταινίας και συζητήσαμε για τους ήρωες αλλά και για τους συμβολισμούς του βιβλίου, για τον Άνθρωπο-Έιχαμπ και τη Φύση-Φαλαινα. Προβληματιστήκαμε και επιχειρηματολογήσαμε. Ποια είναι η θέση του ανθρώπου απέναντι στη φύση; Μπορεί να υπάρξει η φύση χωρίς τον άνθρωπο ή ο άνθρωπος χωρίς τη φύση; Ποιες επιλογές έχει η φύση και ποιες ο άνθρωπος; Ένα ζώο που σκοτώνει έναν άνθρωπο ενώ αμύνεται θεωρείται "κακο"; Πού μπορεί να μας οδηγήσει ο θυμός και η μανία για εκδίκηση; Πώς θα μπορούσαμε να αλλάξουμε το τέλος του βιβλίου;
Καταλήξαμε πως ο άνθρωπος έχει επιλογές: να σέβεται ή να μη σέβεται τη φύση, να την προστατεύει ή να την καταστρέφει. Η φύση από την άλλη δεν έχει. Επίσης όλοι συμφωνήσαμε πως η φύση δεν έχει ανάγκη τον άνθρωπο ενώ εκείνος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τη φύση.
Αλήθεια μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν ξαφνικά εξαφανιζόταν το ανθρώπινο είδος; Διαβάστε ένα ενδιαφέρον άρθρο και δείτε ένα βίντεο που επιχειρεί να δώσει απάντηση σ' αυτό το ερώτημα και συζητήστε.
Τι θα έλεγε άραγε ο Μόμπι Ντικ στον κάπτεν Έιχαμπ, αν μπορούσε;
Υστερα απο όσα ζήσαμε μαζί με τον Μόμπι Ντικ και τον κάπτεν Έιχαμπ ας δούμε τη σχέση της φάλαινας με τον άνθρωπο από άλλη οπτική γωνία!
0 Comments
Η Κυρία Χρύσα είναι η διευθύντρια του σχολείου μας. Γι' αυτήν της την ιδιότητα της πήραμε συνέντευξη αρκετό καιρό πριν μαζί με τους οι Βιβλιοφάγους του Β1. Όπως καταλήξαμε, δια στόματος του Μάνου, η δουλειά του διευθυντή είναι πολύ βαρετή και κουραστική. "Σημαίνει όλη την ώρα έγγραφα, έγγραφα, έγγραφα. Χαρτιά, χαρτιά, χαρτιά. Μηνύματα, μηνύματα, μηνύματα!" Κι όμως δεν είναι μόνο αυτό αλλά και πολλά άλλα δημιουργικά κι ενδιαφέροντα! Αλλωστε δεν είναι μόνο διεθύντρια αλλά και δασκάλα μας.
Πάνω στο γραφείο της είχε κι ένα βιβλίο που, όπως μας αποκάλυψε, ήταν από τα αγαπημένα της όταν ήταν κι εκείνη μικρή αλλά και τώρα που μεγάλωσε. Ο "Ερωτόκριτος" του Βιτσέντζου Κορνάρου. Όλοι κάπου τον είχαμε δει, όλοι κάπου είχαμε ακούσει τ' όνομά του, αρκετοί τον είχαμε σιγοτραγουδήσει... 
Η κυρία Χρύσα, μια και μας άρεσε πολύ το βιβλίο, τις ώρες της Ευέλικτης Ζώνης αποφάσισε να μας μυήσει στα μυστικά του Ερωτόκριτου! Κι από τότε ταξιδεύουμε μαζί στον τόσο μακρινό αλλά και τόσο κοντινό μας κόσμο του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας. Και το λέμε αυτό γιατί η πόλη μας είναι γεμάτη από τις εικόνες και τους στίχους του ποιητή Κορνάρου. Δε θέλει και πολύ να φανταστεί κανείς τις κονταρομαχίες στη γκιόστρα έξω από τη Λότζια, το σημερινό δημαρχείο ή να φανταστεί σε κάποιο μπαλκόνι παλιό με τα στολίδια του που ξεθώριασε ο χρόνος την κόρη να αγνατεύει πέρα κατά τη θάλασσα προσμένοντας το σκοτάδι που θα φέρει κοντά της τον αγαπημένο της!
Το ξέρετε πως στην πόλη μας υπάρχει μια πλατεία με το όνομα του συγγραφέα Βιτσέντζου Κορνάρου και πως το το 2019 είναι και επίσημα έτος αφιερωμένο στον Ερωτόκριτο με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού; 
Το ξέρετε πως πριν λίγο καιρό εγκαινιάστηκε η νέα αίθουσα του Πολιτιστικού Συνεδριακού Κέντρου του Ηρακλείου με την παρουσίαση, από την Εθνική Λυρική Σκηνή, μιας διαφορετικής, πιο σύγχρονης εκδοχής του Ερωτόκριτου από τον Δημήτρη Μαραμή;
Πώς θα σας φαινόταν αν ακούγατε ένα τόσο παλιό και διαχρονικό κείμενο ντυμένο με μια έναν σύγχρονο τρόπο; Καθόλου δεν έμοιαζε μ' εκείνο που ξέραμε αλλά πολύ μας άρεσε!
Ακούσαμε μουσική...πολλή μουσική!
Μαζί με τη μουσική που φτιάχνουν οι νότες ανακαλύψαμε και τη μουσική της υπέροχης γλώσσας του Κορνάρου. Γιατί η κυρία Χρύσα μπήκε στην τάξη κρατώντας δυο βιβλία, το ένα με το αυθεντικό κείμενο και το άλλο σε διασκευή για τα παιδιά. Στην αρχή γράψαμε στον πινακα τις σημαντικότερες λέξεις: Ερωτόκριτος, Αρετούσα, Β. Κορνάρος και σιγά σιγά προσθέταμε έναν έναν από τους βασικούς ήρωες. Ηρακλης, Πεζόστρατος, νόνα, Πολύδωρος, Κυπρίδημος, ρηγόπουλο του Βυζαντίου. Λίγο λίγο τους γνωρίζαμε καλύτερα, καταλαβαίναμε τις σκέψεις και τις πράξεις τους. Μπάιναμε στη θέση τους κι αναρωτιόμαστε εμείς άραγε τι θα κάναμε;
Σε κάθε συνάντηση διαβάζαμε και μια καινούρια σκηνή πρώτα από τη διασκευή κι ύστερα από το πρωτότυπο. Τι όμορφη γλώσσα! Πόσο διαφορετική και πόσο ίδια με τη δική μας! Ο Δημήτρης μάλιστα, που είναι κινητό λεξικό της κρητικής γλώσσας, μας βοηθούσε πολύ να καταλάβουμε και μας εξηγούσε λέξεις που δεν γνωρίζαμε. Πόσο πλούσια είναι η γλώσσα μας! Κι είναι καθήκον μας να την κρατήσουμε ζωντανή και να την προσφέρουμε δώρο στα παιδιά και στα εγγόνια μας.
Ζωγραφίσαμε όλες τις σκηνές κι όλους τους ήρωες. Τις ζωγραφιές μας μάλιστα τις δέσαμε σε βιβλιαράκια για να θυμόμαστε πάντα την υπέροχη ιστορία του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας.
Στη συνέχεια χωριστήκαμε σε ομάδες για να ζωντανέψουμε τις σκηνές που διαβάσαμε και ζωγραφίσαμε. Βρισκόμαστε υπ' ατμόν καθώς κάθε ομάδα τώρα ετοιμάζει τη δική της παρουσίαση της με παντομίμα.
Μάλιστα με τη βοήθεια του μουσικού μας, του κυρίου Γιώργου, ετοιμάζουμε τη μουσική επένδυση των σκηνών μας με τα τραγούδια και τα δίστιχα που επιλέξαμε! Μείνετε συντονισμένοι για ν΄ακούσετε τα μαντάτα μας! Πάλι κοντά σας θα 'μαστε με του κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνουν και του τροχού που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν... Με αφορμή τη συμμετοχή μας στη δράση Let's do it Greece έχουμε αφιερώσει όλη την εβδομάδα στην ευαισθητοποίησή μας για το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή, την "πλαστική" απειλή και τον εθελοντισμό. Με όλους τους δασκάλους βλέπουμε ταινίες και συζητάμε, διαβάζουμε άρθρα, μαθαίνουμε τραγούδια, ανακυκλώνουμε και δημιουργούμε έργα τέχνης από ανακυκλωμένα υλικά. Η Νεράιδα της Βιβλιοθήκης έχει στήσει στην είσοδο του σχολειου μια έκθεση βιβλίου με θέμα το περιβάλλον απ΄ όπου δανειζόμαστε και διαβάζουμε μαζί με τους δασκάλους και τους φίλους μας. Ένα πρωί η κυρία Ειρήνη που, εκτός από γυμνάστρια του σχολείου μας και Βιβλιοθηκάριος, είναι και ειδική σε θέματα περιβάλλοντος και οικολογικών λύσεων, βρήκε στην είσοδο του σχολείου ένα γράμμα. Το άνοιξε και τι είδε, λέτε;  Η Γοργόνα Κοργιαλλένια χρειάζεται τη βοήθειά μας! Χωρίς δεύτερη κουβέντα τρέξαμε στη Βιβλιοθήκη. Εκεί μαζί με την κυρία Ειρήνη είχαν ετοιμασει μια έκθεση εναλλακτικών μη πλαστικών προϊόντων που χρησιμοποιούμε καθημερινά στα σπίτια μας και στη ζωή μας, στήθηκε στην τραπεζαρία της βιβλιοθήκης. Μεταλλικά καλαμάκια, ξύλινα σκεύη κουζίνας, υφασμάτινες τσάντες, πετσέτες, μάλλινες ροδέλες καθαρισμού προσώπου , επικαλυμμένα κομμάτια υφάσματος με κερί αντί για αλουμινόχαρτο και πολλά άλλα. Πιάσαμε φυσική λούφα που είναι το σφουγγάρι της φύσης , μυρίσαμε το κερί και το φυσικό σαπούνι και καταλάβαμε πόσο ωραία πράγματα μας προσφέρει η φύση, χωρίς να την μολύνουμε μετά τη χρήση τους. Δώσαμε και μια υπόσχεση, που θα κάνουμε θεσμό… Πρόκληση των 2 λεπτών την ονομάσαμε. Κάθε μέρα θα αφιερώνουμε 2 λεπτά από τον χρόνο μας για μια καλή, οικολογική πράξη π.χ να μαζέψουμε τα σκουπίδια από τη γειτονιά μας, να βοηθήσουμε στο σπίτι μας στο διαχωρισμό των σκουπιδιών σε ανακυκλώσιμα και μη, να πάμε εμείς τα σκουπίδια στον κάδο και να ξεκουράσουμε τη μαμά, να ράψουμε εκείνο το κουκλάκι που ξηλώθηκε αντί να το πετάξουμε και να πάρουμε ένα καινούριο, να φτιάξουμε δικιά μας οικολογική οδοντόκρεμα με λάδι καρύδας και σόδα, να μαζεύουμε κάθε καλοκαίρι στην παραλία με το κουβαδάκι μου τις γόπες των τσιγάρων και να παρακινούμε και τα άλλα παιδιά γι αυτό και πολλά άλλα. Μα το κυριότερο είναι να μιλάμε συχνά γι αυτό στους μεγάλους. Να τους πείσουμε πως είναι δική τους υποχρέωση να μας αφήσουν έναν κόσμο καθαρό και υγιή κι εμείς με τη σειρά μας να τον προσφέρουμε σα δικά μας παιδιά, στα εγγόνια τους.
Μπορεί να είμαστε μικροί αλλά έχουμε μεγάλη δύναμη. Γινόμαστε η αλλαγή που περιμένουμε! Παρόλο που ήμουν τόσο κουρασμένος σημερα, δεν ήθελα με τίποτα να αναβάλω πάλι την επίσκεψή μου στους φίλους μου του Δ2 του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αγίας Μαρίνας. Βλέπετε ε'ιχε αναβληθεί ήδη τρεις φορές και τα παιδιά κι εγώ την περιμέναμε με λαχτάρα! Οι φίλοι μου με περίμεναν ήδη στην εξώπορτα χοροπηδώντας και φωνάζοντας το όνομά μου! Πω πω χαρά! Ταξιδέψαμε μαζί ως τη Λιθουανία και διαβάσαμε το μήνυμα της φετινής γιορτής του παιδικού βιβλίου. Μου μίλησαν για τα αγαπημένα τους βιβλία και τους μίλησα κι εγώ για τα δικά μου. Στα καλύτερά τους ήταν "Ο ψεύτης παππούς" και "Το καπλάνι της βιτρίνας"! Επίσης ο Σπασίκλας το 2, το 5, τ0 9 και το 11. Είπαμε ποιοι ήρωες βιβλίων θα διαλέγαμε να γίνουμε για μια μέρα και γιατί. Έπειτα μου πήραν συνέντευξη. Πρώτη φορά μου παίρνουν συνέντευξη! Με ρώτησαν πού γεννήθηκα, πώς βρέθηκα στη Βιβλιοθήκη, αν τρώω υγιεινά, αν ασχολούμαι με κάποιο άθλημα, αν πετάω,τι θα γίνω όταν θα μεγαλώσω, αν μου αρέσει να πετάω και να ταξιδεύω... Δε μας έφτανε η μέρα! Όταν χτύπησε το κουδούνι ούτε και είχα καταλάβει για πότε πέρασε η ώρα! Μου είχαν γράψει ποιήματα, μου είχαν ετοιμάσει ζωγραφιές! Τι να πω! Ηταν όλα τέλεια! Με κατασυγκίνησαν! Είναι φοβεροί ποιητές και ζωγράφοι! Βέβαια όταν είδα την υπεροχη θέα από το παράθυρό τους κατάλαβα αμέσως από πού εμπνέονται! Τους ευχαριστώ όλους! Κυρία Μαρία, θα ξανάρθω σίγουρα, σας το υπόσχομαι! ❤️ |
Βιβλιοχρονιά 2018-2019Μια νέα χρονιά ξεκινά και μας υπόσχεται πολλά! Επίσημα πια μέλος του Δικτύου Σχολικών Βιβλιοθηκών, ενός δικτύου που χρόνια πριν αποτελούσε το όνειρο της Νεράιδας της Βιβλιοθήκης και του βιβλιοφάγου δράκου. Με παλιά και νέα μέλη στην ομάδα μας ελπίζουμε πως η χρονιά μας θα είναι γεμάτη υπέροχες βιβλιοπεριπέτειες. Μαζί με την Νεράιδα και το δρακάκι φέτος θα είναι η γοργόνα Κοργιαλλένια, η κυρία Ελευθερία Καλούδη (Υπεύθυνη της Βιβλιοθήκης), η κυρία Ειρήνη Τσάιμα, η κυρία Ελένη Μπαλταδάκη και ο κύριος Κώστας Χαλκιαδάκης. Archives
June 2019
Categories |
RSS Feed
