|
Με τα παιδιά της Δ' Τάξης διαβάσαμε το βιβλίο "Λυμένα Κορδόνια" της Ιωάννας Φαββατά σε εικονογράφηση της Θέντας Μιμηλάκη. Είναι ένα πολύ όμορφο βιβλίο που θίγει το θέμα της αναπηρίας με έναν πολύ ενδιαφέροντα και απρόβλεπτο τρόπο.Όσο το διαβάζαμε έμοιαζε "σαν να είχαμε μπει σε ένα όνειρο και σε μια στιγμή, ξαφνικά ξυπνήσαμε". Ξεκινήσαμε ακολουθώντας την ηρωίδα του βιβλίου, τη μικρή Σοφία, σε ένα υπέροχο δάσος. Σχεδόν ακούγαμε τα ξεραμένα φύλλα του Φθινοπώρου κάτω από τα πόδια μας και νιώθαμε τις σταγόνες της υγρασίας στα πέταλα των λουλουδιών. Συναντήσαμε άγρια ζώα αλλά δεν κάναμε πίσω. Μάθαμε κάτι για τον εαυτό μας μέσα από τη συνάντηση μαζί τους. Κι η βόλτα συνεχιζόταν ανέφελη μέχρι την τελευταία σελίδα... όπου ξαφνικά σταμάτησε... Μάλιστα επειδή η τελευταία εικόνα του βιβλίου έλεγε από μόνη της ένα σωρό πράγματα, σκέψεις, συναισθήματα, μιλήσαμε για το σπουδαίο ρόλο της εικονογράφησης σε ένα βιβλίο και αποφασίσαμε πως θα διαβάζουμε πάντα τον εικονογράφο ενός βιβλίου και, γιατί όχι, ίσως να αποκτήσουμε αγαπημένους εικονογράφους όπως έχουμε αγαπημένους συγγραφείς. Μια εικόνα , βλέπετε, μπορεί να συμπληρώνει ένα κείμενο, να μας δίνει πληροφορίες, να κρύβει μηνύματα, ήχους, συναισθήματα...  Στο συγκεκριμένο βιβλίο η εικόνα έκρυβε μια ανατροπή. Η ανατροπή συμβαίνει όταν κάτι που θεωρούσαμε γνωστό και δεδομένο, "αναποδογυρίζεται" και μας αλλάζει τη γνώμη, ακόμη και τα σχέδια. Παρατηρήσαμε πως υπάρχουν ευχάσριστες και δυσάρεστες ανατροπές και πως ανατροπές συμβαίνουν εξίσου στη ζωή όπως και στη λογοτεχνία. Βρήκαμε τις ανατροπές που συνέβησαν στη ζωή της αγαπημένης ζωγράφου της Βιβλιοθήκης, Frida Kahlo, και έπειτα μοιραστήκαμε ανατροπές που έχουν συμβεί στις δικές μας ζωές. Για παραδειγμα οι γονείς της Αγγέλας της είχαν πει πως δε θα κάνει πάρτυ για τα γενέθλιά της αλλά την τελευταία στιγμή άλλαξαν γνώμη. Η Γωγώ πάλι άνοιξε το πακέτο του Αγίου Βασίλη σίγουρη πως ήταν μέσα το δώρο που είχε ζητήσει αλλά βρήκε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που περίμενε. Η Ελευθερία πήγε μια μέρα για μπάνιο με έναν ολόλαμπρο ουρανό αλλά λίγο πριν μπει στη θάλασσα, ο ουρανός σκοτείνιασε κι άρχισε να ψιχαλίζει...  Φανταστήκαμε με τι χρώμα θα ζωγραφίζαμε την ανατροπή και τι σχήμα θα της δίναμε: "Θα ζωγράφιζα την ανατροπή χρωματιστή, επειδή είναι κάτι που μας φαίνεται παράξενο και μας ξαφνιάζει". "Θα ζωγράφιζα την ανατροπή με ζωηρά χρώματα επειδή όλες μου οι ανατροπές είναι χαρούμενες. Το σχήμα που θα έδινα στην ανατροπή είναι τετράγωνο". "Θα έφτιαχνα την ανατροπή με μπλε χρώμα γιατί μου αρέσουν οι εκπλήξεις και το μπλε είναι το αγαπημένο μου χρώμα". "Θα ζωγραφιζα την ανατροπή με άσπρο και κίτρινο χρώμα. Νομίζω πως η ανατροπή έχει λίγα χρώματα. όπως λέμε λίγα λόγια και καλά. Στην ανατροπή που έγινε αε αυτό το βιβλίο θα έδινα το σχήμα δυο παπουτσιών και δυο φατσούλες, μια μωβ, λυπητερή και μια κίτρινη, χαρούμενη". "Αν η ανατροπή με έκανε χαρούμενη θα τη ζωγράφιζα κόκκινη, γιατί το κόκκινο χρώμα είναι χαρούμενο. Αν με έκανε λυπημένη, θα την έκανα καφέ. Τι σχήμα θα έδινα στην ανατροπή; Τρίγωνο!" "Εγώ θα χρωμάτιζα την ανατροπή με μπλε χρώμα και θα την έφτιαχνα σαν ένα μπαλόνι, γιατί είναι σαν να σκάει ένα μπαλόνι και να κάνει ένα τεράστιο μπαμ κι άλλοι να φοβούνται και να πηγαίνουν στην τουαλέτα κι άλλοι να χαίρονται". "Θα έβαζα κόκκινο χρώμα για τη λύπη και μπλε για τη χαρά. Αν η ανατροπή είχε σχήμα , θα ήταν τετράγωνο". "Θα τη ζωγράφιζα σαν ένα κύκλο που κυλάει κι όλα τα αναποδογυρίζει. Αν ηταν χαρούμενη θα τη ζωγράφιζα με κίτρινο χρώμα, αν ήταν λυπητερή με μπλε". "Θα χρωμάτιζα την ανατροπή με μπλε χρώμα αν με έκανε χαρούμενο και, αν με έκανε λυπημένο με κοκκινο χρώμα. Αν ήταν χαρούμενη στιγμη θα ήταν σαν μια φατσούλα χαμογελαστή. Αν όμως ήταν λυπητερή στιγμή θα έκανα μια φατσούλα που να κλαίει". "Εγώ θα ζωγράφιζα την ανατροπή με διάφορα χρώματα. Αν ήταν να με κάνει χαρούμενο, θα έβαζα μπλε χρώμα αλλά αν με έκανε λυπημένο θα έβαζα κόκκινο. Το σχήμα της θα ήταν δεκάγωνο, γιατί μου αρέσει σαν σχήμα και γιατί σε κάθε γωνία κρύβεται μια ανατροπή". "Αν ή ανατροπή με έκανε χαρούμενη, θα τη ζωγραφιζα με κίτρινο αλλά αν με έκαν λυπημένη θα τη ζωγράφιζα με σκούρο μπλε". Έπειτα γίναμε εικονογράφοι και γραφίστες και φτιάξαμε ένα δικό μας εξώφυλλο για το βιβλίο. Για τις ανάγκες της εργασίας, μοιραστήκαμε τη θέση με την εικονογράφο του βιβλίου, τη Θέντα Μιμηλάκη. Είδαμε πολλά βιβλία για να πάρουμε ιδέες και να εμπνευστούμε αλλά και για να παρατηρήσουμε και να συζητήσουμε για τα κοινά σημεία και τα χαρακτηριστικά όλων των εξώφυλλων. Μάθαμε τι είναι η σύνοψη ενός βιβλίου και τι είναι το οπισθόφυλλο. Φτιάξαμε τη δική μας σύνοψη και φιλοτεχνήσαμε το οπισθόφυλλο του βιβλίου της Ιωάννας Φαββατά. Χρησιμοποιώντας τα μικρά κίτρινα χαρτάκια της ψηφοφορίας αποφασίσαμε ποιο ήταν το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο εκείνο που ήταν φτιαγμένο σύμφωνα με τα κριτήρια που είχαμε συζητήσει. Το βιβλίο σας περιμένει να το διαβάσετε, να οργανώσετε τις δικές σας δράσεις και να τις μοιραστείτε μαζί μας!
0 Comments
Ένα από τα αγαπημένα μας χριστουγεννιάτικα βιβλία είναι ο "Τρακατρούκας ο Καλικάντζαρος" της νηπιαγωγού και συγγραφέα Ελένης Μπετεινάκη. Δεν είναι μόνο που ο ήρωας είναι γλυκύτατος και αξιαγάπητος... είναι και που αγαπάει τα βιβλία όσο κι εμείς και η Βιβλιοθήκη του μοιάζει τόσο πολύ με τη δική μας! Κάθε χρόνο λοιπόν έχει την τιμητκή του. Ξανασυναντιόμαστε σαν παλιοί αγαπημένοι φίλοι. Πάντα χαιρόμαστε ν' ανταμώνουμε, τέτοιες μέρες, με τη Νεράιδα Άχνη, τον Πι και τον Φι, τον Μπιρλιμπίμ... Φέτος η Βιβλιοθήκη είχε ετοιμάσει μια έκπληξη για τους μικρούς μας βιβλιοφάγους: την ιστορία του Τρακατρούκα μας την αφηγήθηκε με τον δικό της μοναδικό τρόπο η μαμά του, η ίδια η Ελένη Μπετεινάκη. Μας μάγεψε μικρούς και μεγάλους και μας θύμισε πώς είναι να είσαι παιδί κι όλα να ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια σου καινούρια, σπουδαία και θαυμαστά! Την ευχαριστούμε πολύ γιατί ανταποκρίθηκε αμέσως, με γενναιοδωρία στην πρόσκλησή μας κι ας ξέρουμε πως το πρόγραμμά της είναι πολύ βαρύ. Ένα αστεράκι έπεσε από τον ουρανό και έχασε το φως του. Για καλή του τύχη έπεσε κοντά στο Ιατρείο των Ζώων. Όλα τα ζώα το συμπόνεσαν και προθυμοποιήθηκαν να το βοηθήσουν. Το λιοντάρι το σήκωσε στη χαίτη του, η καμηλοπάρδαλη το ανέβασε ως εκεί που έφτανε ο ψηλός λαιμός της, οι μαϊμούδες με τα ακροβατικά τους το έφτασαν ακόμη πιο ψηλά... μα και πάλι μακριά ήταν... Ό,τι δεν κατάφερε η δύναμη του λιονταριού, το ύψος της καμηλοπάρδαλης και η ευκινησία της μαϊμούς, το κατόρθωσε ένα τοσοδούλικο μυρμηγκάκι, αποδεικνύοντας στους -από τη φύση τους- ικανούς και δυνατούς πως η συνεργασία κάνει τα αδύνατα δυνατά και τα ταπεινά μυρμηγκάκια… σούπερ ήρωες! "Η σκάλα της αγάπης" της Γιολάντας Τσορώνη Γεωργιάδη μας ενέπνευσε σήμερα. Μαζί με τους σούπερ ήρωες που μας επισκέφθηκαν από το 2ο Ειδικό Σχολείο φτιάξαμε τη δική μας σκάλα κι ανεβάσαμε το αστεράκι μας ψηλά στον ουρανό.  |
Η Νεράιδα της ΒιβλιοθήκηςΓια όγδοη χρονιά είμαστε μαζί σας για να ταξιδέψουμε στον υπέροχο κόσμο των βιβλίων. Ανανεωμένοι, με νέα μέλη και πολύ κέφι! Archives
September 2018
Categories |
RSS Feed
