Δεν υπάρχει παιδί μα και μεγάλος που να μην ξέρει τον Ευγένιο Τριβιζά. Μέρες που είναι και η Φρικαντέλλα, η μάγισσα των Χριστουγέννων, έχει την τιμητική της. Άλλωστε τα βιβλία του φιλοξενούνται σε ένα ολόδικό του ράφι στη Βιβλιοθήκη μας για να τα βρίσκουμε εύκολα. Χθες μόλις έφτασε στο σχολείο μας το βιβλίο του για τον κορωνοϊό και περιμέναμε τις πρώτες εντυπώσεις από τους ειδικούς. Άργησε λίγο είναι η αλήθεια. Μετά από δύο καραντίνες και τρία χρόνια πολιορκίας, δεν υπάρχει παιδί ή ενήλικας που να μην γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά τα μέτρα προστασίας από τον λιλιπούτειο εχθρό. Ωστόσο ένα βιβλίο είναι πάντα καλοδεχούμενο κι ας είναι για να μας θυμίζει κάποτε όλα όσα θα έχουμε ζήσει. "¨Οχι, δε θα μας μπείτε στη μύτη" λοιπόν. Του Ευγένιου Τριβιζά, σε εικονογράφηση του Παναγιώτη Ράππα που έγινε και μουσικοθεατρική παράσταση από την Εθνική Λυρική Σκηνή όπως θα διαβάσετε αν πατήσετε στην εικόνα. Νιώσαμε τουλάχιστον αμήχανα και δυσάρεστα όταν διαβάσαμε την είδηση πως γονείς έκαψαν το βιβλίο στη Χαλκίδα. Δεν είναι η πρώτη φορά, καθώς έχουμε δει στο μάθημα της Ιστορίας κι άλλες φορές να παραδίδονται βιβλία στην πυρά αλλά ποτέ σε καιρό ειρήνης και δημοκρατίας. Τι απορίες γεννά άραγε στο μυαλό μας η εικόνα ενός βιβλίου που καίγεται; Σε περίπτωση που δεν αφορούσε το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά κάποιο άλλο που δεν γνωρίζουμε, τι θα θέλαμε να μάθουμε γι' αυτό; Σε κάθε περίπτωση, επειδή μας αρέσει να σχηματίζουμε πάντα τη δική μας άποψη, μετά από την προσωπική μας έρευνα και, μια και εμείς δεν το είχαμε διαβάσει, επιστρατεύσαμε του έμπειρους βιβλιοκρητικούς της Στ' Τάξης. Τόσα χρόνια, βλέπετε, έχουν διαβάσει πολλά βιβλία γι'αυτό πάντα ακούμε με προσοχή την άποψή τους. Διαβάσαμε το βιβλίο λοιπόν και ιδού τα αποτελέσματα. Σε κάποιους άρεσε σε άλλους όχι. Κάποιους τους έπεισε, κάποιοι δεν πείστηκαν. Κάποιοι θα ήθελαν να το έχουν στη Βιβλιοθήκη τους και άλλοι όχι. Όλοι όμως συμφώνησαν πως δε θα έκαιγαν ποτέ ένα βιβλίο. Και τότε τι θα έκαναν; Κι αν σας λέγαμε πως υπάρχει ένα βιβλίο που μπορεί και να μπαίνατε στον πειρασμό να κάψετε, τι θα λέγατε; Θα λέγαμε αποκλείεται! Challenge accepted Θυμηθήκαμε το βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ που χάρισε το γερμανικό κράτος στους γονείς του μικρού Χανς στη ταινία μικρού μήκους του Disney "Education fore death-The making of a Nazi" του Disney. Πόσοι από εσάς θα καίγατε το βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ, αν σας δινόταν η ευκαιρία; Η απάντηση; Οι 14 στους 17 θα το έκαιγαν, οι 3 δε θα το έκαιγαν. Επομένως υπάρχουν βιβλία που θωρείτε πως είναι λογικό, πως πρέπει να καούν για κάποιον λόγο. Έτσι σκέφτονται όλοι όσοι το έχουν κάνει κατά καιρούς. "Μα, ο Χίτλερ είναι ο πιο μισητός άνθρωπος σε όλη την Ιστορία της Ανθρωπότητας!" "Ποιος θέλει να μάθει τη δική του εκδοχή;" "Θα το έκανα για να εξαφανίσω τα ίχνη του." Να λοιπόν τρεις καλοί λόγοι για να κάψει κανείς ένα βιβλίο. Ίσως αν ρωτούσαμε κάποιους από αυτούς που παρέδιδαν βιβλία στην πυρά εκείνη τη νύχτα του 1933 να είχαν τους δικούς τους λόγους να μας πουν. Τι λέτε; Συνεχίζουμε; Δείτε μια εικαστική εγκατάσταση της Marta Ninujin στο πλαίσιο της έκθεσης Documenta 14. Πατήστε στην εικόνα για να διαβάσετε για το έργο The Parthenon of Books. Εντυπωσιακό, ε; Αλήθεια τι είδους βιβλία πιστεύετε πως λογοκρίνονται, απαγορεύονται ή καίγονται;
Είδαμε πως η τάξη σας έχει ως θέμα τον "Μικρό Πρίγκηπα" του Σαιντ Εξυπερύ. Θα πιστεύατε ποτέ πως έχει συμπεριληφθεί κάποτε σε λίστα με απαγορευμένα βιβλία; "Ο Μικρός Πρίγκιπας"; Γιατί; Και ο "Μικρός Πρίγκιπας" και "Η Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων" και πιο πρόσφατα ο "Χάρυ Πότερ". Ο "Χάρυ Πότερ"; Γιατί; Στην πραγματικότητα αρκετά από τα βιβλία της Βιβλιοθήκης του Σχολείου κάποια στιγμή θεωρήθηκαν απαγορευμένα. Τι λέτε συνεχίζουμε; Γνωρίζετε άλλες φορές που τα βιβλία παραδόθηκαν στην πυρά; Δείτε μερικές από αυτές εδώ. Στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερες. Μπορείτε να δείτε εδώ. Όλοι όσοι προσπάθησαν να κάψουν τα βιβλία ήταν γιατί θέλησαν να σβήσουν ένα κομμάτι της Ιστορίας έτσι ώστε τελικά σιγά σιγά να ξεχαστεί, να έρθει κάποτε μια γενιά που απλά δε θα γνωρίζει και δε θα μπορεί να μάθει από πουθενά. Ας επανέλθουμε στο βιβλίο του Χίτλερ. Αν εξαφανίζαμε όλα τα βιβλία του, που είναι κομμάτι της δικής του Ιστορίας αλλά και όλης της ανθρωπότητας, τι θα μπορούσε να συμβεί; Θα τον ξεχνούσαν όλοι...μα μήπως έτσι θα ξεχνούσαν κι όσους σκότωσε; Θα ξεχνούσαν τελικά και όλα όσα έκανε; Αν τον ξεχνούσαμε και δεν ξέραμε την Ιστορία, μπορεί κάποιοι να έκαναν ξανά τα ίδια εγκλήματα. Αν σβήναμε όλα όσα δε μας αρέσουν η μνήμη μας θα έμενε μισή. Μήπως τελικά θα πρέπει να θυμόμαστε; Και τα βιβλία υπάρχουν και για να μας θυμίζουν ακόμη και τα άσχημα. Αν ξέρουμε πώς σκεφτόταν ο Χίτλερ, θα μπορούμε να διδάξουμε στους ανθρώπους γι' αυτόν, να προσπαθήσουν να μην γίνουν σαν κι αυτό ποτέ. Κι αν κάποιοι προσπαθήσουν να τον μιμηθούν, οι άλλοι να τους σταματήσουν πριν γίνει κάποια μεγάλη καταστροφή ή ένας παγκόσμιος πόλεμος. Πριν κλείσουμε ας επαναλάβουμε την ερώτηση "Πόσοι από εσάς θα έκαιγαν το βιβλίο του Χίτλερ, αν τους δινόταν η ευκαιρία;" Κανένας! Προτεινόμενη ρουτίνα σκέψης, αν έχετε περισσότερο χρόνο I Used to Think...Now i Think Ευχαριστούμε πολύ τους Βιβλιοφάγους στης Στ' γι' αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση και για τις εξαιρετικές προτάσεις τους σχετικά με το τί να κάνουμε με ένα βιβλίο που δε μας αρέσει και χαρίστε ένα βιβλίο σε όποιον αγαπάτε... ή σε όποιον "δεν χωνεύετε"...
0 Comments
Leave a Reply. |
2021-2022'Αλλη μια αλλόκοτη βιβλιοχρονιά με covid. Εμείς θα είματε εδώ να πασπαλίζουμε με αγάπη και βιβλία τις μέρες μας. Archives
May 2022
Categories |