Σας έχει τύχει να κάνετε μάθημα τον Μάη και να μπει στην τάξη μέλισσα; Ή ακρίδα; Ή μύγα; Ή ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ; Τότε ξέρετε για τι πράγμα μιλάμε! Άλλωστε είναι γνωστό σε όλους πως όλοι οι μήνες έχουν 30 ή 31 μέρες εκτός από τον Μάιο στο σχολείο που έχει 1.687! Στην τάξη μας δεν έχει μπει ακόμη αληθινός μπάμπουρας αλλά μπήκε ο χάρτινος βομβίνος του Άγγελου Αγγέλου και της Έμης Σίνη και πιστέψτε μας, προκάλεσε τον ίδιο «πανικό, κακό πανικό»! Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν έρθει και ο αληθινός δηλαδή, Πρώτα παρατηρήσαμε προσεχτικά το εξώφυλλο όπως πάντα. Αμέσως καταλάβαμε πως πρόκειται για ένα ζουζούνι που διαγράφει μια τροχιά με το πέταγμα του. Δεν είμαστε και τίποτα χθεσινοί! Επειδή όμως δεν είναι και η δασκάλα μας καμιά χθεσινή μας έστησε παγίδα και μας ρώτησε πώς φαίνονται να νιώθουν τα παιδιά της εικόνας. Ε, παρασυρθήκαμε κι εμείς …και πέσαμε στην παγίδα της Γραμματικής για να μη λένε δηλαδή πως όλο διαβάζουμε βιβλία αντί να κάνουμε μάθημα… Τι το θέλαμε; Είπαμε ένα σωρό παθητικές μετοχές. «Ευκαιρία για επανάληψη» λέει η κυρία κι εμείς παρακαλούσαμε από μέσα μας να μπει ένας βομβίνος από το ανοιχτό παράθυρο να μας σώσει! Πατήστε στην εικόνα για να κάνετε κι εσείς επανάληψη αν θέλετε στα επίθετα και στις παθητικές μετοχές! Ουφ! Ε, κι αφού ήπιαμε και το πικρό ποτήρι της Γραμματικής, μπορέσαμε επιτέλους να απολαύσουμε το βιβλίο μας! Μα αυτή τη σκηνή εμείς κάπου την είχαμε ξαναζήσει! Σαν να ήμαστε μέσα στην τάξη με τα παιδιά της τάξης του βιβλίου. Ο καθένας το δικό του κι όλοι μαζί! Μόνο παιδί με κινητό δεν έχουμε, ευτυχώς γιατί είμαστε ακόμη στο Δημοτικό. Ευτυχώς λένε οι δάσκαλοι δηλαδή γιατί εμείς έχουμε άλλη γνώμη. Αυτός ο καημένος, που λέτε, ήταν ο μόνος που δεν πήρε χαμπάρι τι έγινε! Όση ώρα οι φίλοι του ζούσαν μια περιπέτεια κι έφτιαχναν αναμνήσεις εκείνος δε σήκωνε κεφάλι από το παιχνίδι. "Μια περιπέτεια ζούσε κι αυτός αλλά όχι αληθινή..." Κι η δασκάλα; ρωτούσε με αγωνία η δασκάλα. Κι η δασκάλα; Πουθενά η δασκάλα! Άφαντη! Λες και την είχε καταπιεί η γη. Κάπου σαν να είδαμε τα πόδια της αλλά και πάλι δεν είμαστε και σίγουροι. Ίσα που έκανε ένα πέρασμα στην τεευταία σελίδα σαν guest star. Πάλι καλά! Θα μπορούσε να μην εμφανιστεί ούτε στο οπισθόφυλλο. Η εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη ήταν εξίσου απολαυστική με το ολοζώντανο κείμενο των συγγραφέων. Έμοιαζε "σαν να είχε γίνει μικροσκοπική και να να πετούσε καβάλα στον βομβίνο!" Μα πώς το έκανε αυτό; Αποφασίασαμε να δούμε τον κόσμο με τα δικά της μάτια...ή μήπως με του βομβίνου; Σίγουρα της άξιζε το βραβείο! Ύστερα ακούσαμε "Το πέταγμα της μέλισσας" του Ρίμσκι Κόρσακοφ. Ουάου! Έμοιαζε σαν αληθνό πέταγμα μέλισσας! Το ακολουθήσαμε με τα δάχτυλά μας καθισμένοι στο θρανίο μας και διαγράψαμε τις τροχιές των μελισσών μας. Και μετά σηκωθήκαμε όρθιοι, γιατί είναι και Μάης είπαμε. κα το χορέψαμε όλοι μαζί. Αν νομίζετε πως είναι εύκολο, δοκιμάστε το! Και για να ξεκουραστούμε και να πάρουμε μια ανάσα, βρε αδερφέ, καινούριο παιχνίδι με μελισσάκια πάλι! Παίρναμε τυχαία ένα ρήμα από το βάζο και το τοποθετούσαμε στη σωστή τσέπη ανάλογα με τον χρόνο του. Εκεί δεν τα πήγαμε και τόσο καλά όπως στα επίθετα και στις μετοχές. Δυο γύρους παίξαμε και η δασκάλα πήρε το αίμα της πίσω!
Ε μα πια!
0 Comments
Τώρα που οι απαγορεύσεις λόγω του covid έχουν περιοριστεί, ήρθε η ώρα επιτέλους να επισκεφτούμε με την τάξη μας τα αγαπημένα μας μουσεία. Καλό θα είναι να είμαστε πάντα καλά προετοιμασμένοι, ιδίως την πρώτη μας φορά, για να το απολαύσουμε όσο γίνεται περισσότερο τη μουσειακή μας εμπειρία... Πριν... Τι είναι Μουσείο; Τι μπορούμε να δούμε σε ένα μουσείο; Τι μπορούμε να κάνουμε σ' αυτό; Ποια είδη μουσείων γνωρίζετε; Τα μουσεία είναι τόποι του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος; Ποια μουσεία υπάρχουν στον τόπο σας; Ποια από αυτά έχετε επισκεφτεί; Σας αρέσει να επισκέπτεστε μουσεία; Γιατί; Απολαύστε το βίντεο και συζητήστε τι κάνει λάθος ο πρωταγωνιστής επισκέπτης του μουσείου. Τι θα του λέγατε; Για ποιους λόγους υπάρχουν κανόνες στο Μουσείο; Ποιους κανόνες γνωρίζετε;
Πάμε να δούμε τους κανόνες που οφείλουμε να γνωρίζουμε και να τηρούμε κατα τήν επίσκεψή μας σε ένα μουσείο ώστε να είναι η επίσκεψή μας ευχάριστη τόσο για εμάς όσο και για τους υπόλοιπους επισκέπτες.
Πριν την επίσκεψή σας στο μουσείο κάντε μια έρευνα στην ιστοσελίδα του. Έτσι θα γνωρίζετε τι θα δείτε, θα δείτε τον χώρο και θα μάθετε ενδιαφέρουσες πληροφορίες, Όχι μόνο για τις συλλογές του αλλά και για το κτίριο, τις ώρες λειτουργίας, τις παροχές του, τα προγράμματα για σχολεία ή για οικογένειες (ανάλογα με ποιον θα το επισκεφτείτε) και τις ώρες λειτουργίας του. Εμείς επισκεφτήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, ένα από τα σπουδαιότερα μουσεία της Ελλάδας.
Μια επίσκεψη στο μουσείο δεν είναι ποτέ αρκετή! Έχει τόσα πολλά ενδιαφέροντα να θαυμάσει και να μάθει κανείς... που θα πρέπει να πάει και να ξαναπάει. Εμείς αυτή τη φορά επιλέξαμε να επισκεφτούμε τις αίθουσες με τα ευρήματα και τα εκθέματα από τη μινωική εποχή.
Μελετήσαμε στην τάξη και στη Βιβλιοθήκη για τους Μινωίτες και την εποχή τους, φτιάξαμε κέρνους και ρυτά. Κάποιοι βέβαια μας βγήκαν πιο μοντέρνοι, μια και δε μας έφτασε ο πηλός και χρησιμοποιήσαμε πλαστελίνη. Έτοιμοι για το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης!
Φτιάξαμε μια προσευχή στη Μεγάλη Θεά και προσφέραμε τις σπονδές μας στο ιερό της Μεγάλης Χαρουπιάς, το μινωικό ιερό στην αυλή του σχολείου. Αυτό, αν θέλετε μπορείτε να το κάνετε και μετά τη επίσκεψή σας βέβαια. Μες στο μουσείο... Ήταν μαγικά όταν τα είδαμε όλα ζωντανά μπροστά μας σαν να είχαν ξεπηδήσει από τις εικόνες του βιβλίου! Η υπέροχη ξεναγός μας, η κυρία Κατερίνα, μας βοήθησε να κατανοήσουμε ακόμα καλύτερα την εποχή του Μίνωα. Νιώσαμε σαν γνήσιοι Μινωίτες και Μινωίτισσες! Εμοιαζε σαν να κάναμε μια βουτιά στον χρόνο! Και βέβαια τηρήσαμε όλους τους κανόνες με μουσειακή ευλάβεια!
Μετά...
Μετά την επίσκεψη στο μουσείο συζητήσαμε για όσα είχαμε δει, όσα μας είχαν εντυπωσιάσει, Μοιραστήκαμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Το μουσείο ήταν τελικά όπως το περιμέναμε ή οι προσδοκίες μας ήταν διαφορετικές; Και ήρθε η ώρα να γευτούμε ένα βιβλίο. "Το δικό μου μουσείο" της Emma Lewis από τις εκδόσεις Πουά.
Αφού απολαύσαμε το βιβλίο και παρατηρήσαμε τις εικόνες ως την παραμικρή λεπτομέρεια, σκεφτήκαμε πώς θα φτιάχναμε το δκό μας μουσείο. Πώς θα ήταν; Τι υλικά θα χρησιμοποιούσαμε; Ποια θα ήταν τα εκθέματα που θα επιλέγαμε; Τι είναι εκείνο που μας εκφράζει και μας χαρακτηρίζει; Θα επιλέγαμε να βάλουμε σε ένα μουσείο μόνο τις καλές στιγμές μας ή θα βάζαμε και ...τις λιγότερο καλές; Πώς θα φτιάχναμε ένα μουσείο εμπνευσμένο από τη ζωή μας; Πώς θα λέγαμε την ιστορία της ζωής μας μέσα από τα εκθέματα του; Τι θα θέλαμε να λέει το μουσείο μας για μας;
Κι αν φτιάχναμε το μουσείο της τάξης μας; Τι θα επιλέγαμε να βάλουμε μέσα; Πρώτη χρονιά μαζί όλοι ζωντανά στην τάξη είναι σπουδαίο γεγονός μια και ήμαστε τα πρωτάκια της πρώτης καραντίνας!
Σας αποχαιρετούμε με ένα τραγούδι από την αγαπημένη Λιλιπούπολη!
Μπορείτε να ξεκινήσετε όπως εμείς με την αγαπημένη μας ρουτίνα σκέψης I see I wonder I think. Παρατηρήσαμε προσεχτικά το εξώφυλλο: το σχήμα, τα χρώματα, τις γραμμές, την εικόνα, τους συμβολισμούς. Ψάξαμε για την παραμικρή λεπτομέρεια. Κλείσαμε τα μάτια και προσπαθήσαμε να δούμε την εικόνα ξανά μέσα στο μυαλό μας. Τα ανοίξαμε και την παρατηρήσαμε για μερικά λεπτά ακόμη. Στη συνέχεια σκεφτήκαμε τι θα θέλαμε να μάθουμε για την εικόνα αυτή; Ποιες απορίες μας γεννιούνται; Βρήκαμε όσο περισσότερες ερωτήσεις μπορούσαμε. Στο τέλος κάναμε τις δικές μας υποθέσεις. Τι πιστεύαμε για την εικόνα που είχαμε μπροστά μας; Μπορείτε να δουλέψετε μόνοι σας ή σε δυάδες και στο τέλος να μοιραστείτε όσα καταγράψατε. Κι ύστερα ανοίξαμε το βιβλίο* και απολαύσαμε την ανάγνωσή του. Παρατηρήσαμε τις εικόνες του. Τι μας λένε; Τι δε μας λένε; Τι αφήνουν να εννοηθεί; Σταματήσαμε την ανάγνωση εκεί που η μαμά του Αναστάση τον βρήκε να κοιμάται μεσα στην ντουλάπα και μαντέψαμε τι θα γινόταν στη συνέχεια...Θα τον μάλωνε μάλλον... Μοιραστήκαμε τις σκέψεις μας για το βιβλίο. Παρακολουθήσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση για τα έμφυλα στερεότυπα και συνεχίσαμε τη συζήτηση. Τελικά ο Αναστάσης μας έβαλε στην νουλάπα του και μας προ(σ)κάλεσε να σκεφτόμαστε "έξω από το κουτί"! Διαβάσαμε το βιβλίο με τους Βιβλιοφάγους της Γ΄ και της Δ' Τάξης. Και συνεχίσαμε με την Ε' και τη Στ' Τάξη. Mε αφορμή τις εικόνες και τις πληροφορίες της παρουσίασης οι Βιβλιοφάγοι της Ε' έκαναν μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση οβάλ τραπέζης. Οι Βιβλιοφάγοι της Στ' πάλι μας πήγαν σε άλλα μονοπάτια. Ας μην ξεχνάμε ότι στα πρόθυρα της εφηβείας έχουν άλλες ανησυχίες και αναζητήσεις. Κι επειδή στο Βιβλιοδρόμιο δεν χαλάμε χατήρι, συμπορευτήκαμε... Είχαν ήδη κάνει μια έρευνα σε όλο το σχολείο για να διερευνήσουν την ύπαρξη στερεοτύπων ανάμεσα σε όλα τα παιδιά του σχολείου από την πρώτη ως την τελευταία τάξη. Τα αποτελέσματά τους, όπως μπορείτε να δείτε, έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Πατήστε πάνω στις εικόνες, αν θέλετε να τα μελετήσετε. Διαβάστε στο τέλος της ανάρτησης πώς τα ερμήνευσαν οι ερευνητές και ποιες είναι οι προτάσεις τους.* Φυσικά συζητήσαμε πολύ για το κατά πόσο η επιλογή του δείγματος οδηγεί σε διαφορεικά αποτελέσματα και συμπεράσματα. Θα είχαμε τα ίδια αποτελέσματα αν η έρευνα γινόταν σε άλλα σχολεία, άλλων περιοχών ή και άλλων χωρών; Στη συνέχεια ασχολήθηκαν με το πώς νιώθει μέσα του ένας άνθρωπος που δεν ανταποκρίνεται στα στερεότυπα που έχουν οι άλλοι γι' αυτόν. Δεν γνωρίζουμε καλύτερο τρόπο από εκείνον που διάλεξε η μικρή Μελίνα από την ομάδα Δημιουργική Γραφής του Φώτη Δούσου που δημοσιεύτηκε στην ¨Κόκκινη Αλεπού. "Φλαμίνγκο ή ελέφαντας;" λοπόν; Πώς είναι να νιώθεις φλαμίνγο, να βλέπεις ένα φλαμίνγκο στον καθρέφτη σου, ενώ οι άλλοι βλεπουν σε σένα έναν ελέφαντα; Πόση αγωνία κρύβει η προσπάθεια να "συμμορφωθείς", να ζήσεις σύμφωνα με τις απαιτήσεις ή τις προσδοκίες των άλλων για σένα; Κι η χαρά; Πού κρύβεται η χαρά; Πόση ανακούφιση, πόση απίστευτη αίσθηση ελευθερίας όταν επιτέλους τολμάς να διεκδικήσεις το δικάιωμά σου να ζεις όπως νιώθεις! Πόσο σπουδαίο είναι να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα όχι μόνο τη δική μας αλλά και των άλλων, και να στηρίζουμε το δικαίωμά τους σ' αυτήν αντί να τους κοροϊδεύουμε και να τους αποκλείουμε! Πόσο υπέροχο είναι να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που μας αγαπούν και μας εμπιστεύονται, που μας σέβονται και μας ακούν αλλά και πόσο σπουδαίο είναι να είμαστε εμείς οι ίδιοι αυτοί οι άνθρωποι για τους άλλους! "Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή" λέει ο ποιητής...αλλά γυρίζει αν βάλουμε όλοι μαζί ένα χεράκι. Πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε τον εαυτό μας; Να αναρωτιόμαστε όταν νιώθουμε πως δεν ταιριάζουμε κάπου, γιατί συμβαίνει αυτό. Να μας ακούμε, να μας αγαπάμε, να μας σεβόμαστε. Να μας λέμε μπράβο για όσα πετυχαίνουμε αλλά και να μας ενθαρρύνουμε στις αποτυχίες μας. Να λέμε και να νιώθουμε πως "είμαστε ο εαυτός μας", Να επιλέγουμε να είμαστε χαρούμενοι και όχι να δυστυχούμε προσποιούμενοι για να ικανοποιούμε τους άλλους. Να παίρνουμε θέση όταν κάποιος βάλλεται εξαιτίας της διαφορετικότητάς του, να ζητάμε βοήθεια, να ενημερώνουμε όποιον χρειάζεται για να τον βοηθήσουμε αντί να παρακολουθούμε αμέτοχοι και ανακουφισμένοι που δε συμβαίει σ' εμάς. "Να είσαι ο εαυτός σου" μας προτρέπει ο αγαπημένος Peter Reynolds και συμφωνούμε απόλυτα μαζί του. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και έφτιαξαν ερωτήσεις για μία έρευνα ανάμεσα στους ενήλικους αυτή τη φορά. Επειτα τις συζητήσαμε, εξηγήσαμε ποιες είναι οι ερωτήσεις ανοιχτού και κλειστού τύπου, αλλάξαμε τον τρόπο που τις θέταμε για να δούμε αν είναι κατανοητές ή αν υποβάλλουν την απάντηση με τον τρόπο τους, εξηγήσαμε τι είναι το δείγμα μιας έρευνας και πόσο αλλάζουν τα δεδομένα όταν το δείγμα δεν είναι τυχαίο. Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τα αποτελέσματα. Κλείνουμε με την άποψη των ειδικών για το βιβλίο. «Το βιβλίο μου φάνηκε τέλειο, γιατί μιλούσε για πράγματα που συμβαίνουν και στην πραγματική ζωή και είναι καλό να τα μαθαίνουμε από τώρα παρά όταν θα μεγαλώσουμε. Το βιβλίο για μένα παίρνει πάνω από 10!» «Μου άρεσε παρά πολύ και πιστεύω ότι είναι γραμμένο τόσο για παιδιά όλο και για μεγάλους. Ίσως θα έπρεπε να το διαβάσουν και οι γονείς ή αυτοί που θέλουν να κάνουν παιδιά» «Αυτό το βιβλίο είναι από αυτά που δεν καταλαβαίνεις ακριβώς την έννοιά του όταν είσαι μικρός αλλά την καταλαβαίνεις σαν μεγάλος και τότε εκτιμάς όσα σου πρόσφερε και νιώθεις ευγνώμων που το διάβασες σαν παιδί.» «Το βιβλίο μου φάνηκε τελειο και πιστεύω ότι είναι για όλες τις ηλικίες. Νομίζω πως δεν υπάρχουν κοριτσίστικα και αγορίστικα παιχνίδια αλλά παιχνίδια για όλα τα παιδιά.» «Το βιβλίο είναι νομίζω ιδανικό για να το διαβάσουν τα παιδιά στους μεγάλους». «Μου άρεσε πολύ που με έβαλε να σκεφτώ πώς δημιουργούνται τα στερεότυπα. Νιωθεις τελείως διαφορετικά όταν ξέρεις πως ξεκίνησαν όλα αυτά». «Πολύ ωραίο το μήνυμα που δίνει η μαμά του Αναστάση αλλά και ο ίδιος που τολμά να είναι ο εαυτός του και να ξεπερνά τα στερεότυπα». «Μου άρεσε που χαρη στο βιβλίο έμαθα πώς χωρίστηκαν τα χρώματα και τα παιχνίδια σε αγορίστικα και κοριτσίστικα». * Τα αποτελέσματα της έρευνας στα παιδιά Α- Στ Τάξεων του σχολείου μας
* Για το βιβλίο "Η Ντουλάπα" της Στέργιας Κάββαλου από τις εκδόσεις Ποταμός μπορείτε να διαβάσετε στους παρακάτω συνδέσμους. Η εξαιρετική εικονογράφηση είναι της Ζακλίν Πολενάκη.
https://kokkinialepou.gr/i-ntoylapa/ https://www.kathimerini.gr/culture/561625063/mporo-na-eimai-opos-thelo/ https://tinyurl.com/2p9x9yb3 |
2021-2022'Αλλη μια αλλόκοτη βιβλιοχρονιά με covid. Εμείς θα είματε εδώ να πασπαλίζουμε με αγάπη και βιβλία τις μέρες μας. Archives
May 2022
Categories |