Στην αρχή νομίζαμε ότι μιλούσε για τον σεισμό, γιατί η αλήθεια είναι πως όλα τα σχολεία στο Ηράκλειο είναι λίγο έως πολύ ταρακουνημένα φέτος. Διαβάζοντάς το όμως καταλάβαμε πως άλλο ταρακούνημα είναι αυτό... ένα ταρακούνημα που ονειρευόμαστε όλοι! Πατήστε πάνω στην εικόνα για να διαβάσετε περισσότερα για το βιβλίο της Άλκηστης Χαλικιά και της ΄Ιριδας Σαμαρτζή από τις εκδόσεις Ίκαρος. Ξεκινήσαμε με δύο βίντεο για ορεκτικό. Ένα με σχολεία από όλον τον κόσμο. Είδαμε ομοιότητες και διαφορές. Παρατηρήσαμε και σχολιάσαμε τα κτίρια, τις σχολικές αίθουσες, τα έπιπλα, τα ρούχα, τα παιδιά, τους δασκάλους, το ύφος των ανθρώπων, τη στάση του σώματός τους, τις εκφράσεις τους. "Τώρα με τον κορωνοϊό όλα τα σχολεία μοιάζουν, ακόμα περισσότερο από πριν. Όλοι έχουμε τα θρανία το ένα πίσω από το άλλο, όπως τα παλιά χρόνια". Ενδιαφέρον! Αλήθεια, εσείς πώς πιστεύετε ότι η πανδημία έχει επηρεάσει την εκπαίδευση σε όλον τον κόσμο; Ωστόσο ενώ στο βίντεο είδαμε σχολεία από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία, παρατηρήσαμε πως δεν έχει σχεδόν καθόλου σχολεία από τις χώρες της Σκανδιναβικής Χερσονήσου. Πόλύ θα θέλαμε να δούμε κι ένα σχολείο από τη Φινλανδία, για την οποία έχουμε ακούσει και διαβάσει τόσα πολλά. Φύγαμε για Φινλανδία λοιπόν! Σε τι μοιάζει και σε τι διαφέρει το δικό μας σχολείο από το σχολείο στη Φινλανδία; Σε τι μοιάζουν και σε τι διαφέρουν οι μαθητές; Πώς θα νιώθαμε αν πηγαίναμε σε ένα τέτοιο σχολείο; Πώς θα ένιωθε ένα παιδί από τη Φινλανδία αν ερχόταν στο δικό μας σχολείο; ΄Ωρα για το κύριο πιάτο! Πώς νιώθει άραγε ο ήρωας σε ένα σχολείο κουτί; Πώς νιώθουμε εμείς σε ένα σχολείο κουτί; "Κυρία, η τηλεκπαίδευση είναι κουτί! Πολλά κουτιά μαζί το ένα πάνω στο άλλο μέσα σε ένα πιο μεγάλο κουτί!". Τι θα κάνει άραγε ο ήρωας για να βγει από το αδιέξοδό του; Πριν γυρίσουμε σελίδα τον βοηθήσαμε λίγο να πάρει φόρα! Απλά κρατήσαμε ρυθμό! We will, we will rock you! Πάμε όλοι μαζί! Κι αν μπορούσαμε στ' αλήθεια να ταρακουνήσουμε το σχολείο μας τι θα θέλαμε να πέσει κάτω; Οι μάσκες Τα self tests Η webex Τα άσχημα κτίρια Τα επικίδυνα κτίρια Τα βαρετά σχολικά βιβλία Τα βαρετά μαθήματα Οι καρέκλες και τα θρανία Οι καρέκλες και τα θρανία που δε με χωράνε Οι βαθμοί Τα διαγωνίσματα Το άγχος Τα σκουπίδια Ό,τι δε μας χρειάζεται Η Ιστορία Οι δάσκαλοι Το ότι δεν έχουμε καθόλου ελεύθερο χρόνο Το ότι κανένας μεγάλος δε μας ρωτάει τι θελουμε να μάθουμε και πώς! Το ότι έχουμε μόνο μια ώρα εικαστικά τη βδομάδα και φέτος δεν έχουμε θεατρολόγο Τι θα θέλαμε να μείνει ή να προστεθεί όταν θα πάψει το ταρακούνημα; Σύγχρονα και αντισεισμικά κτίρια Δωρεάν φαγητό για όλα τα παιδιά ή τουλάχιστον για τα πιο φτωχά Να παίρνουμε όλοι μαζί νόστιμο, ζεστό πρωινόσ το σχολείο Να μείνουν οι φίλοι μας Challenges με ανταμοιβές Να μην είναι υποχρεωτικό το μάθημα Να ξεκινάμε αργότερα το σχολείο Ο κάθε μαθητής να μαθαίνει ό,τι τον ενδιαφέρει Να έχει χαρά και καλές σχέσεις με τους δασκάλους Να υπάρχει περισσότερη βοήθεια για τα παιδιά που έρχονται από άλλες χώρες Να υπαρχουν παιχνίδια για να παίζουμε στα διαλείμματα Να επιτρέπονται τα κατοικίδια Να υπάρχουν υπολογιστές αλλά καινούριοι, όχι παμπάλαιοι Να υπάρχουν θρανία για την Ε' και στην Στ' που να χωράνε τα πιο ψηλά παιδιά. Ξέρουμε πως είναι τα κίτρινα για τους μεγαλύτερους αλλα εμείς δεν έχουμε στο σχολείο μας Να υπάρχουν γήπεδα για όλα τα αθλήματα και μπάλες Να αντικατασταθούν τα βιβλία από τάμπλετ και να μη χρειάζεται να κουβαλάμε τόσο βάρος. Να μπορούμε να ψάχνουμε μόνοι μας ό,τι θέλουμε να μάθουμε. Να μαθαίνουμε την Ιστορία με παραμύθια ή με ιστορίες των ανθρώπων που την έζησαν Καινούρια σχολικά βιβλία αλλα και στη Βιβλιοθήκη βιβλία για όλα τα ενδιαφέροντα Μεγάλες αυλές και χώροι για να φτιάχνουν τα παιδιά τους δικύς τους κήπους Δέντρα για να καθόμαστε στη σκιά τους Αιώρες και δεντρόσπιτα για να διαβάζουμε στα διαλείμματα Χώροι για επιτραπέζια παιχνίδια Να μαθαίνουμε κολύμπι στη θάλασσα που είναι κάτω από το σχολείο μας ή να έχουμε μια πισίνα στην ταράτσα Να μείνουν οι δάσκαλοι και οι δασκάλες Να έχουμε δική μας "τράπεζα" για να μαζεύουμε χρήματα για τις ανάγκες μας Να υπάρχει γήπεδο, πισίνα, γυμναστήριο, αποδυτήρια και χοροπηδοαίθουσα Να κάνουμε ταξίδια στον κόσμο με εικονική πραγματικότητα Να μαθαίνουμε μουσικά όργανα και να έχουμε ορχήστρα Να γίνονται τα μαθήματα στο σχολείο και να έχουμε ελεύθερο χρόνο Να έχουμε σχολικό λεωφορείο Χωριστήκαμε σε ομάδες και σκεφτήκαμε πώς είναι το δικό μας ταρακουνημένο σχολείο. Ύστερα, η κάθε ομάδα με τον δικό της τρόπο, παρουσίασε τη δουλειά της. Άλλη με ζωγραφική, άλλη με θέατρο και παιχνίδι ρόλων, άλλη με ποίημα ή ζωγραφιά. Ξαφνιαστήκαμε που οι δάσκαλοι και οι δασκάλες είναι και στα υπέρ και στα κατά του σχολείου. Σταθήκαμε στη σελίδα του βιβλίου που ρωτάει τι κάνει έναν δάσκαλο ή μια δασκάλα ετυχισμένους και μετά από μια μεγάλη συζήτηση συνειδητοποιήσαμε πως πάντα σκεφτόμαστε τι θέλουν τα παιδιά, όμως ξέρουμε ελάχιστα για το τι κάνει έναν δάσκαλο ευτυχισμένο. Τι πιο απλό λοιπόν από το να τους ρωτήσουμε; Οι Βιβλιοθηκάριοι της Στ' οργάνωσαν ένα "στρογγυλό τραπέζι". Έφτιαξαν μια πρόσκληση με ένα ορθογραφικό λαθάκι...έτσι για να τους ταρακουνήσουν λιγάκι (έχετε δει δάσκαλο όταν βλέπει ορθογραφικό; μοιάζει σαν να τον χτυπάει το ρεύμα!) Μια αντιπροσωπεία δασκάλων και η κυρία Χρύσα, η Διευθύντρια του σχολείου, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά τους και είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα και γονιμη συνάντηση. Τελικά δε μας χωρίζουν τόσα πολλά όσα νομίζαμε. Ακούστηκαν εξαιρετικές ιδέες που θα προσπαθήσουμε να υλοποιήσουμε και εξομολογήσεις που δεν περιμέναμε. Ε, λοιπόν δε θα το πιστέψετε αλλά ούτε στους δασκάλους αρέσουν οι βαθμοί. Δεν τρελαίνονται για τα σχολικά βιβλία αλλά λατρεύουν τα βιβλία της Βιβλιοθήκης. Θέλουν κι εκείνοι ανοιχτή Βιβλιοθήκη όλες τις ώρες αλλά είναι δύσκολο αυτό χωρίς μόνιμο Βιβλιοθηκονόμο. Θέλουν ανοιχτά σχολεία στην κοινότητα, καλύτερη συνεργασία με τους γονείς, θέλουν να βλέπουν τα παιδιά χαρούμενα, να πετυχαίνουν τους στόχους τους. Θέλουν κι εκείνοι χώρο και χρόνο όπως κι εμείς! Μακάρι να μπορούσαν να έρθουν περισσότερα παιδιά και περισσότεροι δάσκαλοι και δασκάλες αλλά δυστυχώς οι περιορισμοί λόγω covid δεν το επέτρεπαν. Μιλήσαμε αρκετά για τη Φινλανδία, το εκπαιδευτικό της σύστημα και τα σχολεία της. Στην Ελλάδα υπάρχουν λέτε τέτοια σχολεία; "Όχι, δεν υπάρχουν. Μπορεί να υπάρχουν ταρακουνημένες τάξεις, ταρακουνημένοι δάσκαλοι αλλά ολόκληρα ταρακουνημένα σχολεία όχι". Όχι, ε; Κι αν σας έλεγαν ότι υπάρχουν και μπορείτε να γνωρίσετε κάποια από αυτά; Είδαμε με πολλή προσοχή τα συγκεκριμένα σχολεία. Συζητήσαμε για τα χαρακτηριστικά τους, τη φιλοσοφία τους. Τι ρόλο παίζουν οι γονείς, οι δάσκαλοι, η κοινότητα; Παρατηρήσαμε πως δεν υπάρχουν ταρακουνημένα Γυμνάσια ή Λύκεια. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί "εκεί τα πράγματα είναι πιο σοβαρά;" Σίγουρα πάντως "κάποιοι γονείς θα αγχώνονταν αν το παιδί τους έκανε παρκούρ στο σχολείο. Θα φοβούνταν μη χτυπήσει". Κάποιοι άλλοι πάλι "δε θα άφηναν με τίποτα τα παιδιά τους να παίξουν με τις λάσπες μην τυχόν και αρρωστήσουν και θα τα έβαζαν με τους δασκάλους αν τα άφηναν". Από την άλλη σε ένα μικρό σχολείο όπως αυτό του Φρε "Η κοινότητα έχει μεγάλη δύναμη, γιατί όλοι γνωρίζονται με όλους και τα παιδιά και οι γονείς κι όταν ζητούν βοήθεια από το σχολείο οι γονείς τρέχουν. Εμείς όσες φορές προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι όλοι μαζί, ήρθαν ελάχιστοι". Χμ στο ταρακουνημένο σχολείο πάλι όλοι έβαλαν ένα χεράκι. Κι οι γονείς κι οι φίλοι κι οι φίλοι των φίλων. Και παιδιά ταρακουνημένα υπάρχουν; Τι λέτε; Κι αν υπάρχουν ταρακουνημενα παιδιά μήπως υπάρχουν και ταρακουνημενοι γονείς; Μοιάζει σαν το σχολείο να είναι ένα σύστημα που αποτελείται από μικρόμετρα συστήματα. Τι θα συμβεί άραγε αν ένα από αυτά ταρακουνηθεί; Τα ταρακουνημένα παιδιά είναι δημιουργικά. Εκεί που ο άλλοι γκρεμίζουν και καταστρέφουν εκείνα φτιάχνουν, βάφουν, καθαρίζουν, στολίζουν...όπως εμείς που ζωγραφίσαμε πάνω στις άσχημες λέξεις που είχαν γράψει στους εξωτερικούς τοίχους του σχολείου. Τα ταρακουνημένα παιδιά χρησιμοποιούν τις σούπερ δυνάμεις τους για να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη. Έχουν τη δική τους άποψη και δεν παρασύρονται από άλλους. Βοηθούν τους δασκάλους να κάνουν μάθημα και διεκδικούν καλύτερο μάθημα και καλύτερο σχολείο. Τα ταρακουνημένα παιδιά βρίσκονται συνεχώς μπροστά από επιλογές. Κι επιλέγουν εκείνο που θεωρούν σωστό. Επιλέγουν ποιον λύκο θα ταϊσουν κάθε φορά. Αν δουν κάποιον που του κάνουν bullying δεν παιρνουν το μέρος του δυνατού αλλά και δε σιωπούν. Μιλούν αμέσως στους μεγάλους για να τους βοηθήσουν. Η αλήθεια είναι πως αυτό το βιβλίο θα θέλαμε να μας ταρακουνήσει για καιρό. Θα μπορούσαμε να συζητάμε για βδομάδες ακόμη. Χαρήκαμε , όχι μόνο την ανάγνωση του κειμένου της Άλκηστης Χαλικιά αλλά «διαβάσαμε» όπως πάντα και την εικονογράφηση της Ίριδας Σαμαρτζή. Γραμμή, γραμμή, χρώμα το χρώμα, μοτίβο το μοτίβο. Η τελευταία εικόνα μας θύμισε πολύ την πρώτη, ίσως γιατί όσο καλό και επιτυχημένο κι αν είναι ένα ταρακούνημα έρχεται η στιγμή που χρειάζεται ένα καινούριο, γιατί το σχολείο πρέπει να αλλάζει μαζί με τις εποχές, με τα παιδιά, με τον κόσμο ολόκληρο. Ευχαριστούμε πολύ τους Βιβλιοθηκάριους της Στ' και τους Βιβλιοφάγυς της Ε' και της Στ' Τάξης, την κυρία Μαρία και την κυρία Ελευθερία για το ταρακούνημα... Και για επιδόρπιο...μια ταινία για έναν δάσκαλο που ταρακούνησε το σχολείο γερά...μη σας πούμε πως το ταρακουνάει ακόμη!
0 Comments
Leave a Reply. |
2021-2022'Αλλη μια αλλόκοτη βιβλιοχρονιά με covid. Εμείς θα είματε εδώ να πασπαλίζουμε με αγάπη και βιβλία τις μέρες μας. Archives
May 2022
Categories |