Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος

Σήμερα οι Βιβλιοφάγοι της Δ΄Τάξης συγκεντρωθήκαμε σε μία τάξη, μαζί με τις δασκάλες μας. Θα κάναμε όλοι μαζί μάθημα, μας είπαν. Η κυρία Αναστασία και η κυρία Φανή μας ζήτησαν για λίγη ώρα να παρατηρήσουμε προσεχτικά την εικόνα που προβαλλλόταν στον προτζέκτορα. Μας είπαν να κοιτάξουμε προσεχτικά την εικόνα από πάνω, από κάτω, από αριστερά κι απο δεξιά. Να την παρατηρήσουμε στο κέντρο κι ύστερα να τη δούμε από απόσταση όλη μαζί. Έπειτα να εστιάσουμε σε μια λεπτομέρεια και να την παρατηρήσουμε ακόμη πιο προσεχτικά. 

Ύστερα μας ζήτησαν να τους πούμε τι βλέπουμε,τι σκεφτόμαστε γι' αυτό που βλέπουμε και τι αναρωτιόμαστε. Μια πολυ ενδιαφέρουσα κουβέντα ξεκίνησε και όλοι μοιραστήκαμε τις γνώμες, τις απορίες και τα συναισθήματά μας. Όταν ολοκληρώθηκε η κουβέντα οι δασκάλες μας αποκάλυψαν πως σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Εβραίων από τους Ναζί. Κι όχι μόνο των Εβραίων αλλά και των Τσιγγάνων, των Νέγρων, των ανθρώπων με σωματική ή πνευματική αναπηρία, των πολιτικά αντιφρονούντων κι όλων εκείνων που οι Ναζί θεωρούσαν ως "άχρηστους ανθρώπους". Μιλήσαμε πολύ για τις λέξεις "γενοκτονία" και "ολοκαύτωμα". Είπαμε τι νιώθουμε ακούγοντάς τις, τι σκέψεις και τι εικόνες μας δημιουργούν, ψάξαμε την ετυμολογία τους και τις αποθηκεύσαμε στο ευρετήριό μας. 
Μας εξήγησαν ποια ήταν τα παιδιά που είχαν αποτυπωθεί στο γλυπτό, τα παιδιά του Lidice. Μπορείτε να πατήσετε πάνω στην εικόνα για να γνωρίσετε κι εσείς τη συγκλονιστική ιστορία τους.

Ύστερα μας ζητησαν να φανταστούμε κι εμείς ότι είμαστε ένα από τα παιδιά του Lidice και να σηκωνόμαστε ένας ένας για να φτιάξουμε μια παγωμένη εικόνα με το δικό μας ζωντανό γλυπτό. 

Όταν ήρθε η ώρα να διαβάσουμε "Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ", όλοι κρατούσαμε την ανάσα μας. Μπορεί η Άννα να μη βρισκόταν ανάμεσα στα παιδιά του Lidice μα όλοι πια μπορούσαμε να νιώσουμε τον φόβο κι την απελπισία της, την αίσθηση της αδικίας, την ελπίδα πως κάτι θα γίνει για να σωθεί, τη σιωπηλή κραυγή που άνθιζε μέσα της όσα χρόνια έμενε φυλακισμένη...
Κι όταν οι δασκάλες μας μας ζήτησαν να γράψουμε ένα γράμμα στην Άννα κι ένα σε έναν Ναζί ξέραμε πολύ καλά τι θα θέλαμε να πούμε στον καθένα.