Από τη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας στην Ενετική Κάντια

Γεια σου χαρά σου Βενετιά
πήρα τους δρόμους του νοτιά...

Το ταξίδι ξεκίνησε  με ένα τραγούδι. Ακούσαμε και προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε στον χάρτη τους τόπους που ακούγονται στους στίχους. Κάναμε μια γραμμή για να ενώσουμε την Βενετία με το Ηράκλειο, την Ιταλία με την Ελλάδα, το παρελθόν με το παρόν.

Είδαμε εικόνες από το σύμβολο της Βενετίας, το φτερωτό λιοντάρι του Αγίου Μάρκου.

Θυμηθήκαμε πως σε μια πρόσφατη περιήγησή μας στο κέντρο του Ηρακλείου παρατηρήσαμε πολλές φορές το ίδιο σύμβολο. 

Μάλιστα μπήκαμε σε μια εκκλησία που ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Μάρκο και έμοιαζε με τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, μόνο που ήταν μικρότερη και δεν είχε το ίδιο πανύψηλο καμπαναριό μ΄εκείνη.

Τελικά βρηκαμε και τα απομεινάρια του καμπαναριού που, πριν γκρεμιστεί, έγινε μιναρές.

Μιλήσαμε για τη Βενετία και τις σχέσεις της με την Ενετική Κάντια κι από κει επιστρέψαμε στη Γαληνοτάτη για να "παρακολουθήσουμε" μια παράσταση στο περίφημο θέατρο δρόμου Comedia del' arte και να συμμετάσχουμε στο μοναδικό καρναβάλι της. Γνωρίσαμε τον Αρλεκίνο, βασικό πρωταγωνιστή του θεάτρου και είδαμε πίνακες του Πάμπλο Πικάσο με θέμα τον Αρλεκίνο. Τους παρατηρήσαμε και εντοπίσαμε τα χαρακτηριστικά του, τη στολή και το καπέλο του. 

Ξαφνικά ακούσαμε μια υπέροχη μουσική! Αν θέλετε να την ακούσετε κι εσείς, πατήστε το κουμπί.

το καρβαλι της βενετιας, νικολο Παγκανινι

Πριν τελειώσει η μουσική άρχισαν να έρχονται από παντού μασκαράδες με υπέροχες στολές, γονδολιέρηδες με τις γόνδολές τους...κι η γιορτή άναψε!

Αφού μπήκαμε για τα καλά στο κλίμα ήρθε η ώρα για να διαβάσουμε το βιβλίο μας: τον "Αρλεκίνο" της Ζωρζ Σαρή και του Νικόλα Ανδρικόπουλου. Νιώσαμε τη θλίψη του, αλλά και την αισιοδοξία και τον ακολουθήσαμε στην πλατεία όπου ξεφαντώσαμε με την Κολομπίνα και τους φίλους του!