Μόνο αν θέλω...

  Στη Βιβλιοθήκη με τους υπέροχους Βιβλιοφάγους της Ε', τον κύριο Κώστα και την κυρία Άσπα. Ξεχωριστή μέρα σήμερα! Ο κύριος Κώστας είχε υποσχεθεί μια έκπληξη και οι εικασίες έδιναν κι έπαιρναν. Τη Βιβλιοθήκη πάντως δεν την σκέφτηκαν.  Βλέπετε μια μέρα στη Βιβλιοθήκη δεν είναι πια  τόσο απλή όσο παλιά, αλλά είναι εξίσου περιπετειώδης κι ενδιαφέρουσα.
​  Το Βιβλιοφάγο Δρακάκι μας περίμενε όλους με ένα βιβλίο της Γιώτας Αλεξάνδρου,  που δεν το είχε τύχει να το έχουμε διαβάσει μαζί. Ο τίτλος του "Μόνο αν θέλω". Προσπαθήσαμε, πριν το ανοίξουμε να σκεφτούμε πράγματα που μπορώ να κάνω μόνο αν θέλω. Χμ, δοκιμάστε κι εσείς να σκεφτείτε πράγματα που δεν μπορεί να σας αναγκάσει ή να σας πείσει κανείς να κάνετε παρά μόνο αν θέλετε.

  Διαβάσαμε το βιβλίο και το απολαύσαμε είναι η αλήθεια, τόσο το φρέσκο κείμενό του όσο και την όμορφη εικονογράφησή του. Πόσο την καταλαβαίναμε την Έλλη! Κουνούσαμε το κεφάλι συμφωνώντας μαζί της. Σε όλους μας έχουν  συμβεί  όσα με χιουμοριστικό τρόπο περιγράφει. Πόσο γελάσαμε με το τέχνασμά της! Μοιραστήκαμε τις δικές μας εμπειρίες από τις δικές μας οικογενειακές συγκεντρώσεις.
 Αφήστε πια εκείνο με τις μαμάδες και τους μπαμπάδες στο τέλος της χρονιάς που έρχονται στο σχολείο να πάρουν το "ενδεικτικό". "Αγκάλιασε παιδί μου τον δάσκαλό σου!", "Δώσε ένα φιλί στη δασκάλα σου που θα κάνεις να τη δεις δυο μήνες!". Κι εσύ, που έχεις δώσει κι έχεις πάρει τόσες αγκαλιές όλο τον χρόνο, εκείνη την ώρα νιώθεις παράξενα και δε θέλεις αλλά η μαμά κι ο μπαμπάς εκεί. Κι εσύ, μαζί με τον δάσκαλο και τη δασκάλα να κάνετε μια αμήχανη αγκαλιά για να ξεμπερδεύετε. Α, μα οι αγκαλιές δεν είναι έτσι!
  Οι αληθινές αγκαλιές πρέπει να είναι αφράτες σαν σύννεφα, δροσερές σαν γιαούρτι, ζεστές σαν φωλιά πουλιού, μυρωδάτες σαν κήπος, γαργαλιστικές σαν τις φούσκες της γκαζόζας.
Ε, λοιπόν στην επόμενη οικογενειακή συγκέντρωση θα παραστήσουμε όλοι τις Κόρες και τους Κούρους, να δούμε ποιος θα νιώσει αμήχανα τότε. Ουπς, μισό λεπτό...οι Κούροι ήταν γυμνοί, αν θυμάμαι καλά. Ε, αφήστε το καλύτερα, θα σκεφτούμε κάτι άλλο...
   Αλλά να που οι Κούροι και οι Κόρες μας οδήγησαν στο αγαπημένο μας θέμα: την τέχνη.

  Από τους Κούρους και τις Κόρες πάμε πίσω, πολύ πίσω, στον Αδάμ και την Εύα που ζούσαν τρισευτυχισμένοι στον Κήπο της Εδέμ και τίποτα δεν τους έλειπε. Μέχρι που το φίδι μπήκε ανάμεσά τους κι έκανε τη ζωή τους άνω κάτω. Ξαφνικά είδαν το σώμα τους γυμνό και ντράπηκαν. 
Φανταστήκαμε πως είμαστε ο Αδάμ και η Εύα  τη στιγμή της φοβερής αποκάλυψης και προσπαθήσαμε να πάρουμε όλοι τη στάση του σώματος που θα πήραν εκείνοι. Όλοι σκύψαμε και προσπαθήσαμε να κρύψουμε συγκεκριμένα μέρη του σώματός μας από τους άλλους. Και κάπως έτσι ο Αδάμ και η Εύα επινόησαν το πρώτο εσώρουχο, "το φύλλο συκής". 
  Είδαμε στη συνέχεια μια Μαντόνα να θηλάζει κι έναν πίνακα συγχρονης τέχνης με θέμα τον θηλασμό και συζητήσαμε πάνω σ' αυτόν. Όλοι συμφώνησαν πως είναι μια πολύ τρυφερή εικόνα και απόρησαν  πώς κάποιοι άνθρωποι θεωρούν πως μια γυναίκα θα έπρεπε να ντρέπεται ή να κρύβεται για να θηλάσει το μωρό της.
   Κι άλλα έργα τέχνης. Οι "Λουόμενες" του Πικάσο θύμισαν σε κάποιον τις παραλίες των γυμνιστών, ενώ τα αγάλματα και οι παραστάσεις από τα αγγεία μας θύμισαν την ιδανική εικόνα του σώματος στην κλασική αρχαιότητα. Κι από εκεί ήρθε η κουβέντα στη σημερινή εποχή. Ποιος καθορίζει τα πρότυπα της ομορφιάς; Πώς παγιδευόμαστε σε εικόνες που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα και  βάζουν σε κινδύνους τη σωματική και την ψυχική μας υγεία; Γιατί να νιώθουμε άσχημα για το σώμα μας ενώ το μόνο που πρέπει να νιώθουμε γ' αυτό είναι ευγνωμοσύνη;
  Κανείς δε συμφώνησε με τη λογοκρισία στα έργα τέχνης. Τα παιδιά το θεώρησαν αδιανόητο και υποκριτικό τη στιγμή που βομβαρδιζόμαστε από την τηλεόραση, τα ΜΜΕ ή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με εικόνες που προσβάλλουν το σώμα. 
   Στη τελευταία εικόνα η Αφροδίτη σηκώνει το σανδάλι της να χτυπήσει τον επίμονο Πάνα, που την πολιορκεί αδιάκοπα. "Μόνο αν θέλω!" θα μπορούσε να του λέει... Κι η Δάφνη πολιορκημένη τον Απόλλωνα, στην απόγνωσή της, ζητά από τους γονείς της να την κάνουν φυτό για να γλιτώσει. Τι κι αν είναι Θεός; Τι κι αν είσαι άντρας ή γυναίκα. Ο έρωτας μπορεί να υπάρξει μόνο ανάμεσα σε δυο άτομα που το θέλουν. 
   Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να αγγίξει το σώμα μας αν δεν το θέλουμε κι εμείς από τη μεριά μας δεν έχουμε το δικαίωμα να αγγίξουμε το σώμα κανενός αν δε μας το επιτρέψει.

Εμείς Και Το Σώμα Μας by Ελευθερία Καλούδη

Οι ερωτήσεις και οι απορίες των παιδιών καταιγιστικές, ώριμες και σοβαρές.

"Κι ο έρωτας; Πώς θα μάθουμε γι' αυτόν; Κάποιοι μαθαίνουν από τις τσόντες".
"Ο έρωτας πρέπει να μας κάνει να ντρεπόμαστε";
"Πότε είναι η σωστή ηλικία για να ερωτευτούμε; Πώς θα το καταλάβουμε";
"Κι αν οι άλλοι μας κοροϊδεύουν που δεν είμαστε έτοιμοι";
"Οι άλλοι πρέπει να πάρουν τη συγκατάθεσή μας για να μας αγγίξουν. Το ίδιο κι εμείς για να τους αγγίξουμε. Εμείς όμως μπορούμε να αγγίζουμε το σώμα μας; Είναι κακό;"
"Πώς προστατεύεσαι από κάποιον που δεν έχει καλές προθέσεις;"
"Πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν κάποιος λέει ψέματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στα παιχνίδια πο παίζουμε online;"
​

  Το Βιβλιοφάγο Δρακάκι τους έφερε τα βιβλία που έχει στο ράφι για την Αγωγή Υγείας. Αν ο έρωτας ήταν κάτι για το οποίο θα έπρεπε να ντρεπόμαστε πώς θα υπήρχαν βιβλία γι' αυτό στο ράφι μιας Σχολικής Βιβλιοθήκης; Σίγουρα το να ψάχνεις για να τον γνωρίσεις στο διαδίκτυο δε θα σε βοηθήσει να δεις το αληθινό του πρόσωπο.
  Ο έρωτας είναι ένα υπέροχο συναίσθημα χάρη στο οποίο είμαστε όλοι εδώ, αρκεί να γίνει τη σωστή στιγμή με τον σωστό σύντροφο. Μοιάζει, φανταστείτε,  με ένα τριαντάφυλλο. Αν το κόψεις πριν την ώρα του δε θα χαρείς το χρώμα του ούτε το άρωμά του, ούτε το χάδι από τα βελούδινα πέταλά του. Αν το κάνεις χωρίς να το θέλεις ή χωρίς να το θέλει ο άλλος μιάζει σαν να το τσαλαπατάς και να το πετάς στα λασπόνερα. Ο καθένας και η καθεμιά από εμάς δεν είναι έτοιμοι να τον νιώσουν την ίδια στιγμή, αν όμως ακούν και σέβονται το σώμα τους, εκείνο θα τους το πει όταν έρθει η ώρα. 
Μπορείς να ρωτήσεις για τον έρωτα κάποιον μεγάλο που του έχεις εμπιστοσύνη, τους γονείς, τους δασκάλους, μπορείς να διαβάσεις γι' αυτόν στα βιβλία. Μπορείς να ρωτήσεις ό, τι θες χωρίς να ντρέπεσαι.

Έρως και Ψυχή, Αγαλματίδια από τερακότα, αρχές 1ου αιώνα π.Χ., Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας.

Κι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον κανόνα των εσωρούχων. Θυμάστε τα φύλλα συκής του Αδάμ και της Εύας; Ο διάλογος της Κίκο με το χέρι, από το Συμβούλιο της Ευρώπης μας βοήθησε να ξεδιαλύνουμε πολλά.

Gr1 Kiko Book.pdf by Ελευθερία Καλούδη on Scribd

Φεύγοντας το Δρακάκι μας έδωσε και δυο βιβλία για την τάξη για να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας και την ταινία "Το μυστικό της Νίκης".