Σήμερα στη Βιβλιοθήκη απολαύσαμε ένα εξαιρετικό εργαστήρι Ιστορίας και Κοινωνιολογίας από τον κύριο Αυγουστίνο Μπαϊραχτάρη, Καθηγητή της Πατριαρχικής Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Ηρακλείου Κρήτης, και την κυρία Στέλλα Τσακλίδου, καθηγήτρια Αγγλικών. Στον απόηχο της 28ης Οκτωβρίου μιλήσαμε για τη Μάχη των Αρδεννών, "το τελευταίο στοίχημα" του Αδόλφου Χίτλερ. Μελετήσαμε φωτογραφίες της εποχής και, μέσα από αυτές, τις συνθήκες του πολέμου, την ενδυμασία των στρατιωτών, τις συνήθειες, τα όπλα. Πόσο έμοιαζαν με τις συνθήκες που επικρατούσαν στον ελληνοϊταλικό πόλεμο; Πόσο μοιάζουν με τους σημερινούς πολέμους; Πώς οι καιρικές συνθήκες επηρέαζαν τις εξελίξεις των πολεμικών συγκρούσεων και πώς αυτό έχει αλλάξει σήμερα; Τι γινόταν στις πόλεις και στα χωριά την περίοδο του Β' Παγκόσμιου Πολέμου; Πώς ζούσαν οι άνθρωποι; Τι σκέφτονταν; Πώς ένιωθαν; Τι ονειρεύονταν; Μέσα από το βιβλίο "Just like Anne" μεταφερθήκαμε από το μέτωπο του πολέμου στο κρησφύγετο της Άννας Φρανκ και πήραμε κουράγιο και δύναμη από τα λόγια της. Διαπιστώσαμε πως και στις πιο ζοφερές συνθήκες μπορούμε να διατηρούμε την αισιοδοξία μας. http://www.goudenboekjes.nl/product/just-like-anne/ Κι από το "Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ" στο ταξιδιωτικό ημερολόγιο της κυρίας Στέλλας. Αναμνήσεις(γραμμένες στο χέρι!) , εικόνες, ζωγραφιές που κρατάνε ζωντανό το ταξίδι. Βιβλία, φωτογραφίες, περιοδικά, ομοιώματα στρατιωτών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κι ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο μας βοήθησαν να ταξιδέψουμε στον χώρο και στον χρόνο. Σας ευχαριστούμε πολύ πολύ! Ήταν ένα υπέροχο, δημιουργικό Σάββατο! ❤️ Ευχαριστούμε, υπέροχοι Βιβλιοφάγοι μας , κυρία Αναστασία και κυρία Ιωάννα! ❤️
0 Comments
Πώς αλλιώς θα μπορούσε να ξεκινήσει ο Νοέμβρης, μια μέρα μετά το Halloween που μας έφερε τα πάνω κάτω, παρά με... τέρατα; Η αλήθεια είναι πως, ενώ έχουμε δει πολλούς μεγάλους να φοβούνται ή να αποφεύγουν τα τέρατα, τα παιδιά τα συμπαθούν. Δε φοβούνται να τα γνωρίσουν ούτε να κάνουν παρέα μαζί τους. Πόσο μάλλον όταν ένα τέρας έχει μια υπέροχη φωνή και κάνει εκπομπή για τα παιδιά στο ραδιόφωνο! Κάπως έτσι γνωρίσαμε το τέρας της Μαίρης Τσόγκα και της Θέντας Μιμηλάκη. Πολύ μας συγκίνησε η ιστορία του! Το αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή και δε δυσκολευτήκαμε καθόλου να δούμε πίσω από την αποκρουστική του εμφάνιση τα μοναδικά του χαρίσματα με πρώτο και καλύτερο βέβαια την υπέροχη φωνή του! Χαρήκαμε πολύ που τελικά βρήκε μια δουλειά που αγαπά και ταιριάζει στον χαρακτήρα και στα προσόντα του! Συζητήσαμε πολύ για το αν η εμφάνιση συνδέεται με τον χαρακτήρα και τα χαρίσματα κάποιου και καταλήξαμε πως καμία σχέση δεν έχει. Για δείτε που ο Πεντάμορφος, το τέρας της ιστορίας, κάτω από το τριχωτό του σώμα έκρυβε μια τρυφερή ψυχή! Μήπως ο Κουασιμόδος, το Τέρας της Πεντάμορφης ή η Ρόζα το τερατάκι πήγαιναν πίσω σε τρυφερότητα και καλοσύνη; Για να μην πούμε για τη βασίλισσα του χιονιού που, αν και είναι πανέμορφη, είναι ψυχρή κι αγέλαστη σαν ένα κομμάτι πάγου! Α, όχι καμία σχέση δεν εχει η εφάνιση με τον χαρακτήρα! Και δε θα πρέπει να στέκεται εμπόδιο και να μη μας αφήνει να γνωρίσουμε καλύτερα έναν άνθρωπο. Κι ύστερα ασχοληθήκαμε με το επάγγελμά του Πεντάμορφου: ραδιοφωνικός παραγωγός. Χμ, μιλάμε πολύ για το ραδιόφωνο τελευταία και μάλιστα στο μάθημα της Ιστορίας. Κάποτε το ραδιόφωνο ήταν το μόνο μέσο για να μαθαίνει κανείς τα νέα, να ψυχαγωγείται, να διακεδάζει, να επικοινωνεί. Καθώς δεν υπήρχε η τηλεόραση και το διαδίκτυο, όλη η οικογένεια μαζευόταν γύρω από το ραδιόφωνο όπως άλλοτε μαζευόταν γύρω από τη φωτιά κι έλεγε ιστορίες. Ισως γι' αυτό τελικά το μέσο αυτό να έπαιξε τόσο σημαντικό ρόλο στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο ή στη Χούντα και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ίσως γι' αυτό οι ισχυροί κι όσοι καταπίεζαν τον κόσμο ήθελαν να το ελέγχουν. Πώς είναι όμως να είσαι ακροατής ειδικά σήμερα, την εποχή της εικόνας; Να ακούς δηλαδή μόνο μια ιστορία χωρίς να τη βλέπεις; Για να ζήσουμε την εμπειρία ακούσαμε μια ραδιοφωνική εκπομπή! Μας τη σύστησε το βιβλιοφάγο δρακάκι. Είναι η αγαπημένη του εκπομπή και την ακούει κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί από το Τρίτο Πρόγραμμα. Κάπως έτσι γνωρίσαμε κι ένα άλλο αξιαγάπητο τέρας μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της Σταυρούλας Παγώνα και της Zafuko Yamamoto. Ένα τέρας κατακόκκινο με δυο κεφάλια και βιρτουόζο της φλογέρας. Μπορείτε να το γνωρίσετε κι εσείς, αν δεν φοβάστε βέβαια, κάνοντας κλικ στην εικόνα. Στην αρχή μας φάνηκε παράξενο να ακούμε μόνο χωρίς να βλέπουμε ένα βίντεο ή έστω μια εικόνα! Αρχίσαμε να βαριόμαστε και να χασμουριόμαστε αλλά καθώς περνούσε η ώρα "άρχισε το μυαλό μας να φτιάχνει μόνο του τις εικόνες κι ήταν τόσες πολλές που δεν μπορούσαμε να το σταματήσουμε" όπως είπε ο Μερσίν. Σιγά σιγά καταφέραμε να συγκεντρωθούμε πιο εύκολα και να απολαύσουμε την υπέροχη αφήγηση και την εξαιρετική μουσική. Ο Μιχάλης βέβαια εξακολουθεί να προτιμά να του διαβάζει κάποιος που τον γνωρίζει, η μαμά κι ο μπαμπάς ή η δασκάλα του... αλλά "είναι ενδιαφέρον να είσαι και ακροατής του ραδιοφώνου" όπως μας είπε! Ακολουθούσαμε τη φωνή που μας διάβαζε και φτιάχναμε τη δική μας εικόνα γι αυτήν. Πώς μας φάνηκε η φωνή; Και πώς φανταστήκαμε τη Βάσια Χατζηγιαννάκη, τον άνθρωπο πίσω από τη φωνή; Άραγε να είναι αλήθεια όσα φανταστήκαμε; Βρήκαμε κι άλλα βιβλία με τέρατα. Με "Τα τέρατα στο ψυγείο, φαντάσματα στη σοφίτα" της Κορνέλια Φούνκε είχαμε γελάσει πολύ πέρυσι και με τη "Ρόζα, το τερατάκι" θα θέλαμε πολύ να καθίσουμε στο ίδιο θρανίο κι ας μη βρήκαμε το βιβλίο της Olga de Dios γιατί κάποιος άλλος το είχε δανειστεί! Είδαμε τα τέρατα των βιβλίων όπως τα εμπνεύστηκαν από το κείμενο οι εξαιρετικές εικονογράφοι, Θέντα Μιμηλάκη και Zafuko Yamamoto. Σε τι εμοιαζαν; Πού ήταν διαφορετικά; Πώς θα ήταν άραγε αν γνωρίζονταν μεταξύ τους; Αν μαζί με τη Ρόζα και τα τέρατα της Κορνέλια Φούνκε πήγαιναν στο ίδιο σχολείο; Στο τέλος φτιάξαμε ο καθένας το δικό του τέρας και το παρουσιάσαμε στην τάξη. Τα περισσότερα τέρατα, διαπιστώσαμε πως ζουν στο δάσος. Άλλα ζουν σε άλλους πλανήτες και κάποια ζουν μέσα στο κεφάλι μας ή στο διπλανό σπίτι! Πάντως το καθένα έχει τη δική του εμφάνιση και τον δικό του ξεχωριστό και μοναδικό χαρακτήρα, τις δικές του παραξενιές και τα δικά του χαρίσματα! Τη Δευτέρα θα γίνει και η επίσημη παρουσίαση της Μεγάλης των Τεράτων Σχολής! Εσείς, στο μεταξύ, τώρα το σαββατοκύριακο, μπορείτε να απολαύσετε την αγαπημένη μας εκπομπή πατώντας απλά το κουμπί...του ραδιοφώνου!
Όταν η Γιώτα Αλεξανδρου πρότεινε στο Βιβλιοδρόμιο να παρουσιάσει στο Ηράκλειο το τελευταίο της βιβλίο, δε δυσκολευτήκαμε να πούμε το "ναι". Από την πρώτη στιγμή το λατρέψαμε. Μας άρεσε που μέσα από αυτό μπορέσαμε να γνωρίσουμε ολόκληρη την Ιστορία των ένδοξων σελίδων του ελληνοϊταλικού πολέμου αλλά των δύσκολων χρόνων της Γερμανικής Κατοχής.
Οι Βιβλιοφάγοι της Ε' Τάξης, μαζί με τις δασκάλες τους την κυρία Αναστασία Κουρτικάκη και την κυρία Ευγενία Χρηστάκη διάβασαν το βιβλίο και μελέτησαν τα γεγονότα που αναφέρονται σ' αυτό. Ερεύνησαν, επέκτειναν αλλά και βίωσαν μέσα από τη λογοτεχνία τα γεγονότα, τα συναισθήματα και τα διλήμματα της εποχής.
Ανέτρεξαν στις πηγές και διάβασαν περισσότερα λογοτεχνικά βιβλία.
Ένιωσαν το κείμενο.
Κάντε κλικ στην εικόνα για να δείτε κι εσείς το οπτικοακουστικό υλικό που χρησιμοποίησαν.
Ζωγράφισαν όχι μόνο με τα παιδιά του σχολείου μας αλλά και με τα παιδιά του 1ου και του 53ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου, του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αγίας Μαρίνας και του 4θέσιου Δημοτικού Σχολείου Σκαλανίου και τις δασκάλες τους. Με τις υπέροχες ζωγραφιές τους έφτιαξαν μια κοινή έκθεση ζωγραφικής και εξέθεσαν τα έργα τους την ημέρα της παρουσίασης του βιβλίου.
Εμαθαν πολλά από τη γιαγιά Ευγενία και το βίντεο με την αφήγησή της από τα χρόνια της Κατοχής και μέσα απ' αυτό αναγνώρισαν τη σημασία της προφορικής Ιστορίας. Έκαναν τη γνώση και το βίωμα εικόνα και μας την πρόσφεραν απλόχερα τη μέρα της παρουσίασης του βιβλίου στο Πολύκεντρο Νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου.
Σε όλο αυτό δεν ήμαστε μόνοι! Είχαμε εξαιρετικούς συνεργάτες και μια πραγματικά υπέροχη κι δημιουργική ομάδα!
Η κυρία Ελένη Βρετουδάκη, Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Εργου Νηπιαγωγών ανέλυσε με τον επιστημονικό και εμβριθή της λόγο αφηγηματολογικά το κείμενο ενώ μίλησε και για την εικονογράφηση του βιβλίου. Οι κυρίες Ζαμπία Λαζανάκη, Ματίνα Διαμαντάρα και Βάνα Μυρωνάκη, μέλη της δραστήριας Ομάδας Βιβλίου του Συλλόγου "Δομήνικος Θεοτοκόπουλος" μας συγκίνησαν με τα αποσπάσματα του βιβλίου που μας διάβασαν. Η κυρία Αναστασία Κουρτικάκη έκανε την εμψύχωση του δρώμενου που παρουσιάστηκε από τους μαθητές της Ε' Δημοτικού. Η κυρία Ευγενία Χρηστάκη πήρε τη συνέντευξη για την Κατοχή από τη γιαγιά της ενώ ο Εμμανουήλ Χρηστάκης επιμελήθηκε το βίντεο. Ο κύριος Αλκιβιάδης Φραντζεσκάκης μας διάβασε απόσπασμα από το πολεμικό ημερολόγιο του συνωνόματου. παππού του. Οι κυρίες Κατερίνα Κοπιδάκη, Εριέττα Περυσινάκη, Μαρία Χρηστάκη και Χαρούλα Μανασσάκη, δασκάλες στα σχολεία που συνεργάστηκαν διάβασαν και ενέπνευσαν στα παιδιά τους τις υπέροχες ζωγραφιές που εκτέθηκαν στο Πολύκεντρο. Η κυρία Ελευθερία Καλούδη, υπέυθυνη του ¨Βιβλιοδρόμιου", της Βιβλιοθήκης του 43ου Δημοτικού σχολείου Ηρακλείου έκανε τον συντονισμό των δράσεων και επιμελήθηκε την παρουσίαση του βιβλίου. Ο Δήμος μας παραχώρησε ευγενικά την αίθουσα ενώ η Ελληνοεκδοτική μας πρόσφερε τα βιβλία με τα οποία δούλεψαν τα σχολεία που συνεργάστηκαν.
Η επόμενη μέρα μας βρήκε στο Βιβλιοδρόμιο με τη συγγραφέα Γιώτα Αλεξάνδρου που πραγματοποίησε εργαστήρια θεατρικού παιχνιδιού, εικονογράφησης και δημιουργικής γραφής με τη Β', Γ΄, τη Δ', την Ε΄και τη Στ' Τάξη του σχολείου.
Τι έμεινε από όλο αυτό εκτός από μια γερή δόση βιωματικής Ιστορίας;
Για μια ακόμη χρονιά καλωσορίσαμε στο Βιβλιοδρόμιο τα πρωτάκια μας μαζί με την Ελένη Μπετεινάκη και την παρέα της. Η Καμέλια, η μόνη κόκκινη γάτα που υπάρχει στον κόσμο, ο Μάγος Αγέλαστος και φυσικά η Μάγισσα Χρωματούσα μας βοήθησαν να δώσουμε στο Φθινόπωρο τα δικά μας χρώματα! Ευχόμαστε όλη η χρονιά να ' ναι γεμάτη χρώματα και μουσικές κι αρώματα! Γέμισε πάλι η Βιβλιοθήκη από υποψήφιους Βιβλιοθηκάριους! Σας ευχαριστούμε όλους μέσα απ' την καρδιά μας! Όμως τι είναι εκείνο που κάνει ένα παιδί να προσφέρει τον ελεύθερο χρόνο του στη Βιβλιοθήκη; Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε φέτος τις δράσεις φιλαναγνωσίας με ένα βιβλίο που διαβάσαμε και αγαπήσαμε το καλοκαίρι. Οι "Ψίθυροι στην αμμουδιά" της Εύης Τσιτιρίδου και της Έφης Κοκκινάκη από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο μίλησαν στην καρδιά μας για πολλούς λόγους. Το κρινάκι της θάλασσας είναι συνεδεμένο με τον τόπο μας από τα αρχαία χρόνια. Το έχουμε συναντήσει στις τοιχογραφίες της Κνωσσού, στο Αρχαιολογικό Μουσείο, το βλέπουμε καθημερινά τέτοια εποχή να ανθίζει αυτάρκες και ταπεινό στο αφιλόξενο περιβάλλον της άμμου. Διαβάσαμε με τους βιβλιοφάγους της Ε' Τάξης το βιβλίο και συζητήσαμε γι' αυτό. Τους ρωτήσαμε τι σκέφτόταν άραγε το κρινάκι την ώρα που τα παιδιά ετοιμάζονταν να το κόψουν και μας απάντησαν: "Θεέ μου, θα πεθάνω! Αχ, ας γινόταν κάτι να σωθώ την τελευταία στιγμή!" "Σας παρακαλώ, μη με κόψετε! Αφήστε να μείνω εδώ κοντά στη θάλασσα που αγαπώ!" "Γιατί μου το κάνουν αυτό; Δεν είναι φίλοι μου; Αφού εγώ δεν τους πείραξα." "Αν με κόψετε δε θα είμαι τόσο όμορφο, γιατί θα μαραθώ" "Θέλω να ζήσω!" "Σας παρακαλώ, μη με κόψετε. Θέλω να ζήσω!" "Σας παρακαλώ, μη με κόψετε. Είμαι είδος υπό εξαφάνιση!" "Αν ήσαστε μικροί θα σας άρεσε να έρθει ένας γίγαντας και να σας σκοτώσει;" "Μη με πάρετε μακριά από το σπίτι μου!" ¨"Μη με κόψετε" "Μη με πάρετε μακριά από τη θάλασσά μου!" "Μη με κόψετε. Είμαι μικρό αλλά η ζωή μου αξίζει όσο η δική σας" "Μη με κόψετε! Είμαι σπάνιο, σας λέω την αλήθεια!" "Σας παρακαλώ, μη με κόψετε. Είμαι καλό!" "Μη μου κάνετε κακό!" "Να φύγετε! Δε θέλω να πεθάνω!" "Θέλω να ζήσω!" "Σταματήστε! Αν με κόψετε θα πεθάνω" "Αχ να μπορούσα να φύγω κι εγώ όπως ο αστερίας και η χελώνα. Να μπορούσα να πετάξω όπως ο γλάρος!" "Εγώ δεν έχω φωνή! Σας παρακαλώ, θα γίνετε εσείς η φωνή μου;" Έπειτα πρόσφεραν στο κρινάκι θησαυρούς που είχαν μαζέψει από τη θάλασσα το καλοκαίρι κι έφτιαξαν ένα μικρό μουσείο που το μοιράστηκαν με όλους μας. Κοχύλια αχιβάδες μπουρούδες, πίνες, αλιώτιδες, αχινούς... απ' όλα είχε το μουσείο μας! Ανακάλυψαν μάλιστα κι ένα μικρό θαύμα στον κήπο του σχολείου: ένα κρινάκι είχε βρει τον δρόμο του από τη θάλασσα κι είχε ριζώσει και μεγάλωνε καλά κρυμμένο από τα ξένα μάτια... Από εκεί ξεκινησαν το δικό τους ταξίδι οι Βιβλιοφάγοι της Γ΄ Τάξης. Μα δε μας έφτανε αυτό! Έπρεπε να συγκεντρώσουμε κι άλλες πληροφορίες, να ψάξουμε, να ερευνήσουμε. Γι' αυτό συμμετείχαμε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Λαογραφικού Μουσείου "Λυχνοστάτης". Μάθαμε πώς μεγαλώνει το φυτό, τι χρειάζεται, από τι κινδυνεύει. Είδαμε τα λευκά σποράκια του προφυλαγμένα από ένα μαύρο σωσίβιο ελαφρύ σαν φελλό. Έτσι λοιπόν ταξιδεύει στις θάλασσες και βρίσκει και ριζώνει στις ακτές της Μεσογείου! Το εντοπίσαμε στην παραλία, καθαρίσαμε τον χώρο γύρω του από τα φυτά που απειλούν να το πνίξουν, τον οριοθετήσαμε με πέτρες για να μην το πατήσουν οι λουόμενοι και μάθαμε πώς να το προστατεύουμε. Φτιάξαμε μαντινάδες, είδαμε φωτογραφίες, παίξαμε και φυτέψαμε τα σποράκια σε κεσεδάκια. Η υπεύθυνη του μουσείου, η κυρία Μαίρη Μπαριτάκη, μας υποσχέθηκε πως, αν πιάσουν, θα τα μεταφυτέψουμε εμείς όταν θα πάμε στην Ε' Τάξη. Όταν επιστρέψαμε στο σχολείο ενημερώσαμε και τους υπόλοιπους Βιβλιοφάγους για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να προστατέψουν το κρινάκι της θάλασσας, ή θαλασσόκρινο ή κρινάκι της Παναγίας. Είμαστε και επίσημα πλέον πρεσβευτές υπέρ της προστασίας του.
|
2019-2020
Πώς περνούν τα χρόνια , ε; Για μια ακόμη χρονιά μαζί! Οι κυρίες Ελευθερία, Αναστασία και Ειρήνη, το βιβλιοφάγο δρακάκι, η Νεράιδα της Βιβλιοθήκης και η δαιμόνια ρεπόρτερ γοργόνα Κοργιαλλένια αποτελούν την ομάδα μας τη φετινή χρονιά. Μαζί μας φυσικά όλοι οι δάσκαλοι και όλοι οι Βιβλιοφάγοι του σχολείου! Σαλπάραμε! Archives
July 2020
|